Sunday 20 March 2016

Dionisis Karadjas


                                                                                 
                                                                                      Christian Schloe

When you leave , don't scare the birds,

hold firmly the sky, to count night as my home

and seal the sea to prevent the water from escaping

if it starts to rain as I am unused to loneliness I 'll slip and get drowned.



Dionisis Karadjas



‿‿‿‿‿‿‿‿‿‿‿‿



Όταν φύγεις, μην τρομάξεις τα πουλιά, 

τράβηξε γερά τον ουρανό,να μετρώ τη νύχτα σαν πατρίδα 

και κλείσε καλά τη θάλασσα μην κόψει το νερό 

και πιάσει βροχή κι άμαθος στη μοναξιά γλιστρήσω και πνιγώ. 




Διονύσης Καρατζάς




2 comments:

  1. ΑΙΩΝΕΣ ΤΩΡΑ ζητάω του Θεού να μου δώσει δικαίωμα φωτός, να μπορώ δηλαδή άφοβα να πηγαινοέρχομαι στις ηλικίες των ανθέων. Έχει λόγους να με κρατάει σε αβεβαιότητα, λέει. Και επιμένει ότι χρειάζομαι ακόμη να λογαριάζω τις ομορφιές με ενοχές, για να ελευθερωθώ κάποτε από την ιδέα της αθανασίας και να πιστέψω στη δύναμη της προσωρινότητάς μου.
    Γυρίζω λοιπόν τον κόσμο κι όπου βρω δάκρυ, εκεί ραγίζω για να περάσει μέσα μου η ευωδία του πάθους. Έχω ήδη πειστεί για την αξία του ελάχιστου. Άλλωστε, το ελάχιστο - σπόρος, σπέρμα, σταγόνα, λέξη - παράγει το μέγιστο, ζωή και θάνατο.

    Διονύσης Καρατζάς από τη συλλογή Χωρίς εδώ, 2011

    ReplyDelete
  2. Κάπου ανάμεσα στην προσωρινότητα και στην αιωνιότητα βρισκόμαστε κι εμείς με την ποίηση να μετατρέπει για μια τοσοδούλα στιγμή το εφήμερο σε αιώνιο. :-)

    ReplyDelete