Giorgis Pavlopoulos

                                                 Cat, sumi-e painting by Takeuchi Seiho



My cat

an alchemist of pleasures,

a master of surprises,

a director of his shadow



Giorgis Pavlopoulos





Ο γάτος μου

αλχημιστής απολαύσεων,

αριστοτέχνης εκπλήξεων,

σκηνοθέτης της σκιάς του


Γ. Παυλόπουλος

Giorgis Pavlopoulos, haiku

                                                             Vincent Van Gogh,almond blossoms , 1890

29

Αlmond blossoms

keep falling in my sleep.

Who kissed me?

 

Giorgis Pavlopoulos ( 33 haikus )

 

{    {   {    {  {    

29

Άνθη μυγδαλιάς

πέφτουνε στον ύπνο μου.

Ποια με φίλησε;

 

Γιώργης Παυλόπουλος ( 33 Χαϊκού )

 

 

 

Giorgis Pavlopoulos, Silence

 

Photo by Rene  Groebli , the eye of love

 

Silence

Silence is an unknown woman

that comes at night.

She walks  up the stairs

with no sound of footsteps

she enters the room

and sits on my bed.

She puts  her ring on me

and kisses me on the lips.

I  undress her.

She then gives me the  needles

and the three colours

red  black and yellow.

I  start  embroidering

on her skin

everything  I  haven’ t told you

and  am never going to tell you anymore. 

Giorgis Pavlopoulos

z    z    z    z

Η σιωπή

             Στην Αυγή-Άννα Μάγγελ

Η Σιωπή είναι μια άγνωστη

που έρχεται τη νύχτα.

Ανεβαίνει τη σκάλα

χωρίς ν' ακούγονται πατήματα

μπαίνει στην κάμαρα

και κάθεται στο κρεβάτι μου.

Μου φοράει το δαχτυλίδι της

και με φιλεί στο στόμα.

Τη γδύνω.

Μου δίνει τότε τις βελόνες

και τα τρία χρώματα

το κόκκινο το μαύρο και το κίτρινο.

Κι αρχίζω να κεντάω

πάνω στο δέρμα της

όλα όσα δε σου είπα

και ποτέ πια δε θα σου πω.

Γιώργης Παυλόπουλος

Giorgis Pavlopoulos, The passkeys

                                           Nissyros , photo Michael Müller

 

 

THE PASSKEYS

 

Poetry is an open door.

Many are those looking inside without seeing

anything and they pass by. But some         

see something, their eye catches something

and bewitched  try to get in.
Then the door shuts. They knock, no answer.
They look  for the key.
Noone knows who has it. They sometimes waste 

their entire life in vain trying  to find the secret to get it open.

They make passkeys. They try.

The door doesnt open anymore. Never did

for those who managed to see till the background.

Maybe all the poems written since the beginning of the world

is an endless bunch of passkeys

to open the door of Poetry.

But Poetry is an open door.

Giorgis Pavlopoulos

 

  z   z   z   z

Τα αντικλείδια

Η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.
Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς να βλέπουν
τίποτε και προσπερνούνε. Όμως μερικοί
κάτι βλέπουν, το μάτι τους αρπάζει κάτι
και μαγεμένοι πηγαίνουνε να μπουν.
Η πόρτα τότε κλείνει. Χτυπάνε μα κανείς
δεν τους ανοίγει. Ψάχνουνε για το κλειδί.
Κανείς δεν ξέρει ποιος το έχει. Ακόμη
και τη ζωή τους κάποιοι χαλάνε μάταια
γυρεύοντας το μυστικό να την ανοίξουν.
Φτιάχνουν αντικλείδια. Προσπαθούν.
Η πόρτα δεν ανοίγει πια. Δεν άνοιξε ποτέ
για όσους μπόρεσαν να ιδούν στο βάθος.
Ίσως τα ποιήματα που γράφτηκαν
από τότε που υπάρχει ο κόσμος
είναι μια ατέλειωτη αρμαθιά αντικλείδια
για ν' ανοίξουμε την πόρτα της Ποίησης.

Μα η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.

Γιώργης Παυλόπουλος