THE HAUSEN SIBLINGS
Nor I
nor my brother
are normal kids.
I turn into black rain at nights
whereas he into snow.
I hate his innocence.
he puts his finger in the mouth
he keeps whimpering,
asks annoying questions,
who ate the marmelade
why our parents are so many years asleep,
why the lady in the white collar
keeps knocking on the door.
But the most beautiful moment is
us waiting for the angel to come.
We always keep him some milk and bread
because on this earth
little children's angels
are always so tired.
ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΧΑΟΥΖΕΝ
Ούτε εγώ
ούτε ο αδελφός μου
είμαστε φυσιολογικά παιδιά.
Εγώ τις νύχτες μεταμορφώνομαι σε μαύρη βροχή
αυτός σε χιόνι.
Μισώ την αθωότητά του.
Βάζει το δάχτυλο στο στόμα
συνέχεια κλαψουρίζει,
κάνει ερωτήσεις που ενοχλούν,
ποιος έφαγε τη μαρμελάδα
γιατί οι γονείς μας κοιμούνται τόσα χρόνια,
γιατί η κυρία με το άσπρο γιακαδάκι
εξακολουθεί να χτυπά την πόρτα.
Όμως η πιο όμορφη στιγμή είναι
όταν περιμένουμε τον άγγελο να έρθει.
Του φυλάμε πάντα λίγο γάλα και ψωμί
γιατί σ' αυτή τη γη
οι άγγελοι των μικρών παιδιών
πάντα είναι κουρασμένοι.
Χλόη Κουτσουμπέλη, Οι ομοτράπεζοι της άλλης γης, Γαβριηλίδης 2016
ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΧΑΟΥΖΕΝ
Ούτε εγώ
ούτε ο αδελφός μου
είμαστε φυσιολογικά παιδιά.
Εγώ τις νύχτες μεταμορφώνομαι σε μαύρη βροχή
αυτός σε χιόνι.
Μισώ την αθωότητά του.
Βάζει το δάχτυλο στο στόμα
συνέχεια κλαψουρίζει,
κάνει ερωτήσεις που ενοχλούν,
ποιος έφαγε τη μαρμελάδα
γιατί οι γονείς μας κοιμούνται τόσα χρόνια,
γιατί η κυρία με το άσπρο γιακαδάκι
εξακολουθεί να χτυπά την πόρτα.
Όμως η πιο όμορφη στιγμή είναι
όταν περιμένουμε τον άγγελο να έρθει.
Του φυλάμε πάντα λίγο γάλα και ψωμί
γιατί σ' αυτή τη γη
οι άγγελοι των μικρών παιδιών
πάντα είναι κουρασμένοι.
Χλόη Κουτσουμπέλη, Οι ομοτράπεζοι της άλλης γης, Γαβριηλίδης 2016
