Monday 13 December 2021

Gorpas Thomas


                               Frida Kahlo , the bus , 1929


Omonoia- Ano Petralona


Girl- power of the bus in the evening

you are sitting beside me like 

a fair flower behind a fence like 

a star walking on my bosom

but still saying : I am leaving.

You are sitting beside me sinking into my eyes

like into a scenery you long for but can't love

drawing in the silence that keeps you tied up

your beloved.

Always drowned in my eyes

always tied up by silence

looking back on old musics to come and set you free.

But the music does not come and you

are sitting beside me

always drowned in my eyes

always tied up by silence

with your heart broken like a little bird

with your beauty drifting like a little  child

you are sitting beside me

like a flower and like a star and like love that wishes

but can't.


Thomas Gorpas


ΟΜΟΝΟΙΑ - ΑΝΩ ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ


Κορίτσι-εξουσία του λεωφορείου μέσα στο βράδι

κάθεσαι πλάι μου όπως

ξανθόν άνθος πίσω από φράχτην όπως

άστρο που περπατάει στον κόρφο μου

κι όμως μου λέει: Θα φύγω.

Κάθεσαι πλάι μου βουλιάζεις μες στα μάτια μου

όπως σ' ένα τοπίο που θέλεις μα δεν μπορείς να τ' αγαπήσεις

σχεδιάζοντας μες στη σιωπή που σε κρατάει δεμένη

τον αγαπημένο σου.

Πάντα πνιγμένη μες στα μάτια μου

πάντα δεμένη απ' τη σιωπή

αναπολώντας μουσικές παλιές να ρθούν και να σε λευτερώσουν

μα οι μουσικές δεν έρχονται κ' εσύ

κάθεσαι πλάι μου

πάντα πνιγμένη μες στα μάτια μου

πάντα δεμένη απ' τη σιωπή

με την καρδιά σου λαβωμένη σαν μικρό πουλί

με την ομορφιά σου ακυβέρνητη σαν μικρό παιδί

κάθεσαι πλάι μου

σαν άνθος και σαν άστρο και σαν έρωτας που θέλει

μα δεν μπορεί.


Θωμάς Γκόρπας  (1935-2003), από τη συλλογή "Στάσεις στο μέλλον", Εγνατία 1980