The chess
Come on let's play...
I 'll offer
you my queen.
(She was
once my favourite.
I
have no favourite anymore)
I'll offer
you my rooks
(I no longer
shoot at my friends
they have already been dead before me)
This king has never been mine.
And after all what shall I do with all these soldiers?
(They are moving forward, blind ,without even a dream)
Everything, even my knights I will give you
I 'll only keep this crazy bishop
who knows how to cross only in one colour
I 'll only keep this crazy bishop
who knows how to cross only in one colour
striding from one end to the other
laughing in front of so many armours of yours
suddenly striking your lines
agitating your solid factions.
And this game has no ending.
Manolis Anagnostakis
Το Σκάκι
Έλα να παίξουμε.
Θα σου χαρίσω τη βασίλισσά μου.
( Ήταν για μένα μια φορά η αγαπημένη.
Τώρα δεν έχω πιά αγαπημένη )
Θα σου χαρίσω τους πύργους μου
( Τώρα πιά δεν πυροβολώ τους φίλους μου
Έχουν πεθάνει καιρό πριν από μένα )
Κι ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου.
Κι ύστερα τόσους στρατιώτες τι τους θέλω;
( Τραβάνε μπρός, τυφλοί, χωρίς καν όνειρα )
Όλα , και τα άλογά μου θα στα δώσω.
Μονάχα ετούτον τον τρελό μου θα κρατήσω.
Που ξέρει μόνο σ ένα χρώμα να πηγαίνει
Δρασκελώντας τη μια άκρη ως την άλλη
Γελώντας μπρός στις τόσες πανοπλίες σου
Μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά
Αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις.
Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα.
Μανόλης Αναγνωστάκης (1925-2005)
