Monday 28 March 2016

Yiannis Patilis

                 
Clara Lieu , Shadows

           
What a great anonymity Death is.

(And what Memory,

My God!

N o o n e 

Is forgotten!)


Yiannis Patilis

‿‿‿‿‿‿‿‿‿‿‿‿

Τι τεράστια ανωνυμία ο θάνατος.

(Και τι Μνήμη,

Θεέ μου!

Κ α ν έ ν α

Δεν ξεχνάει!)



Γιάννης Πατίλης

Friday 25 March 2016

Kostas Stergiopoulos

                                                                     Christos Bokoros
ΙV.

The tempest resides in your naked breasts,
with the palpitation of the earth your heart beats
and with the juice of the trees your blood swells.
You know how to sail on the wing of the wind.

Moonstruck you look for me at midnight·
you look for the sky on earth, you ask for the earth in the sky.
But most of all you know the night's misteps.
You know how to hunt birds and clouds,
when I steal you from another's hidden vineyard,
you know the secret path of love.

I lean to listen to  the earth and to your heart.


Kostas Stergiopoulos, Transformations of the idol, Midnight sun, 1991


ΙV.

Η τρικυμία κατοικεί στα γυμνά στήθη σου,
με τον παλμό της γης χτυπάει η καρδιά σου
και με των δέντρων το χυμό φουσκώνει το αίμα σου.
Ξέρεις με το φτερό του ανέμου ν' αρμενίζεις.

Αλαφροΐσκιωτη με ψάχνεις τα μεσάνυχτα·
τον ουρανό στη γη ζητάς, τη γη στον ουρανό γυρεύεις.
Μα πιο καλά ξέρεις της νύχτας τα στραβά πατήματα.
Ξέρεις να κυνηγάς πουλιά και σύννεφα,
όταν σε κλέβω από άλλου τον κρυφό αμπελώνα,
ξέρεις το μυστικό το μονοπάτι του έρωτα.

Σκύβω ν' αφουγκραστώ τη γη και την καρδιά σου.


Κώστας Στεργιόπουλος . Οι μεταμορφώσεις του ειδώλου, Ο ήλιος του Μεσονυκτίου, Νεφέλη 1991

Sunday 20 March 2016

Dionisis Karadjas


                                                                                 
                                                                                      Christian Schloe

When you leave , don't scare the birds,

hold firmly the sky, to count night as my home

and seal the sea to prevent the water from escaping

if it starts to rain as I am unused to loneliness I 'll slip and get drowned.



Dionisis Karadjas



‿‿‿‿‿‿‿‿‿‿‿‿



Όταν φύγεις, μην τρομάξεις τα πουλιά, 

τράβηξε γερά τον ουρανό,να μετρώ τη νύχτα σαν πατρίδα 

και κλείσε καλά τη θάλασσα μην κόψει το νερό 

και πιάσει βροχή κι άμαθος στη μοναξιά γλιστρήσω και πνιγώ. 




Διονύσης Καρατζάς




Saturday 19 March 2016

Leonidas Kakaroglou

                                                 Gustave Caillebotte, the orange trees, 1878


It's spring again
Everybody is in the streets
I don't know what they are looking for
But my eyes hurt
From so much light
That's why I close them
And I can't
Find you


Leonidas Kakaroglou


Ανοιξη πάλι
Ολος ο κόσμος στους δρόμους
Δεν ξέρω τι ψάχνει
Ομως εμένα πονάνε τα μάτια μου
Από το τόσο φως
Γι αυτό τα κλείνω
Και δεν μπορώ
Να σε βρω


Λεωνίδας Κακάρογλου

Friday 18 March 2016

Alexios Mainas

                                                                 Irma Haselberger
                                                     

I. The truth

On a night of 1914
Kafka dreamt of
the body

of Felice
unseen in the mirror
to cumber leaning
on the visible one.


II. The truth which is not completed


Maybe because he wrote to her
at least once a day.
Need is another thing 
we take it for love
it comes gradually as a chain
made of pleasant links.

Some moments still flood 
the others.
We live on our own
but it is said that most of us 
will never regain
sufficiency.

Alexios Mainas



Ι. Η αλήθεια 

Μια νύχτα του 1914
ο Κάφκα ονειρεύτηκε
το σώμα

της Φελίτσε
αόρατο μες στον καθρέφτη
να βαραίνει στηριζόμενο
σ' αυτό που φαινόταν.


ΙΙ. Η αλήθεια που δεν ολοκληρώνεται


Ισως γιατί της έγραφε κάθε μέρα
τουλάχιστον ένα γράμμα.
Η ανάγκη είναι άλλο πράγμα
το ομολογούμε ως αγάπη
κι έρχεται σιγά σιγά σαν καδένα
από ευχάριστους κρίκους.

Κάποιες στιγμές διατρέχουν
ακόμα τις άλλες.
Ζούμε μόνοι
αλλά λένε ότι πολλοί από μας
δε θ' ανακτήσουμε ποτέ
την αυτάρκεια. 

Αλέξιος Μάινας, Από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή: "Ο διαμελισμός του Αδάμ" 2008-2015

Monday 14 March 2016

Odysseas Elytis

                                                             Nikos Hadjikyriakos-Ghikas                   

  ...  to become wind for the kite
      and kite for the wind
      even if the sky is not there.

         Odysseas Elytis 



... νὰ γίνομαι ἄνεμος γιὰ τὸ χαρταετὸ
    καὶ χαρταετὸς γιὰ τὸν ἄνεμο,  
    ἀκόμη καὶ ὅταν οὐρανὸς δὲν ὑπάρχει. 

       Οδυσσέας Ελύτης , Ο μικρός Ναυτίλος


Tuesday 8 March 2016

Angeliki Sidira

                                              Collage Magritte, Dangerous liaison boudoir

"All for an empty tunic, all for a Helen"


Her phantom throughout the centuries
lingers, stops
in empty tunics, she puts them on
and a series of Helens rise
greek Helens
eternally swinging
between a Paris and a Menelaus.
They never settle down.
An irrelevant, winged God
interferes and captures them.
Then he abandons them
in a random Egypt.

In exile and misunderstood
burdened with such a fatal duty
-so many wars and so many dead-
endure in silence
their permanent curse,
beauty!


Angeliki Sidira, Bidirectional attraction, 2011


Για ένα  πουκάμισο αδειανό για μιαν Ελένη...


Το φάντασμά της μέσα στους αιώνες 
πλανιέται, σταματάει 
σ’ αδειανά πουκάμισα, τα ντύνεται 
και μια σειρά Ελένες ξεπετάγονται 
ελληνικές Ελένες 
που αιώνια ταλαντεύονται 
ανάμεσα στον Πάρι κι έναν Μενέλαο. 
Ποτέ τους δεν κατασταλάζουν. 
Πάντοτε παρεμβαίνει 
κάποιος άσχετος, φτερωτός Θεός και τις απάγει.
Ύστερα τις εγκαταλείπει 
σε μια τυχαία Αίγυπτο.

Εξόριστες και παρεξηγημένες 
επωμισμένες μ’ ένα χρέος ολέθριο 
-τόσους πολέμους και νεκρούς- 
βουβά υπομένουνε 
τη μόνιμη κατάρα τους 
την ομορφιά! 

Αγγελική Σιδηρά, ΑΜΦΙΔΡΟΜΗ ΕΛΞΗ, εκδόσεις Καστανιώτη και Διάττων, 2011 

Monday 7 March 2016

Christos Laskaris

Evelyn De Morgan , Flora, 1894

Reading a poem

I was reading a poem about spring
when I saw her
coming from far:
half woman, half dream.
She was heading down the path
wreathed with cherry blossoms.
Just then I realised how powerful poems are.

Christos Laskaris

c   c   c   c

 Διαβάζοντας ένα ποίημα

Διάβαζα ένα ποίημα για την άνοιξη
όταν την είδα  
να έρχεται από μακριά: 
μισή γυναίκα, μισή όνειρο.
 Κατέβαινε το μονοπάτι κάτω 
στεφανωμένη με άνθη κερασιάς. 
 Τότε κατάλαβα τι δύναμη έχουν τα ποιήματα.

Χρίστος Λάσκαρης,

Από τη συλλογή «Τέλος του προγράμματος», 1997 –συγκεντρωτική έκδοση «Χρίστος Λάσκαρης – Ποιήματα», εκδ. Γαβριηλίδης, 2004

Miltos Sachtouris

                                                                          Flora, Pompeii


Let every Spring be judged by her joy
every flower by its colour
every hand by its caress
every kiss by its shiver.

Miltos Sachtouris


Να κριθεί κάθε Άνοιξη από τη χαρά της
από το χρώμα του το κάθε λουλούδι
από το χάδι του το κάθε χέρι
απ' τ' ανατρίχιασμα του το κάθε φιλί. 


.
Μίλτος Σαχτούρης, Η Άνοιξη αλλιώς,Ποιήματα 1945 — 1998,εκδ. Κέδρος,2014

Wednesday 2 March 2016

Stella Alexopoulou

                                         Hesiod Listening to the Inspirations of the Muse,
                                                        Edmond-François Aman,1890



PSAPFA

The tenth
The ultimate muse
I have fallen down by the high
Lefkada's  cliffs.

My separate limbs
Got enfolded in harmony
Around dead lovers
Palimpsest me,  fragment.

Ι was spelled by national papers
Pious monks shivering
Filled with me  the gaps
Of their leaking walls.
Archeologists, philologues, conservators
Try to assemble me
Adjusting  me
Wings.

I never jumped into the void
It was just
The moon that hid
And I sleep alone.

Stella Alexopoulou, 2005



ΨΑΠΦΑ

Η δέκατη
Η έσχατη μούσα
Καταγκρεμίστηκα από τους ψηλούς
Της Λευκάδας βράχους.

Τα σκόρπια μέλη μου
Τυλίχθηκαν συντροφικά
Γύρω από νεκρούς εραστές
Παλίμψηστος εγώ, σπάραγμα.      

Εθνικά χαρτιά με συλλάβισαν
Ευσεβείς μοναχοί τρέμοντας σύγκορμοι
Μ’ έχωσαν σε τρύπες
Των τοίχων τους που έμπαζαν.
Αρχαιολόγοι, φιλόλογοι, συντηρητές
Με συναρμολογούν
Μου προσαρμόζουν
Φτερά.

Ποτέ δεν πήδηξα στο κενό.
Απλώς
Κρύφτηκε το φεγγάρι
Κι εγώ κοιμάμαι μόνη.


Στέλλα Αλεξοπούλου, Ανέκδοτα Ποιήματα, 12/5/2005
(Για τον Τάσο Γαλάτη και τον Βάσο Τσακατίκα)