I. The truth
On a night of 1914
Kafka dreamt of
the body
of Felice
unseen in the mirror
to cumber leaning
on the visible one.
On a night of 1914
Kafka dreamt of
the body
of Felice
unseen in the mirror
to cumber leaning
on the visible one.
II. The truth which is not completed
at least once a day.
Need is another thing
we take it for love
it comes gradually as a chain
made of pleasant links.
Some moments still flood
the others.
We live on our own
but it is said that most of us
will never regain
sufficiency.
Alexios Mainas
Ισως γιατί της έγραφε κάθε μέρα
τουλάχιστον ένα γράμμα.
Η ανάγκη είναι άλλο πράγμα
το ομολογούμε ως αγάπη
κι έρχεται σιγά σιγά σαν καδένα
από ευχάριστους κρίκους.
Κάποιες στιγμές διατρέχουν
ακόμα τις άλλες.
Ζούμε μόνοι
αλλά λένε ότι πολλοί από μας
δε θ' ανακτήσουμε ποτέ
την αυτάρκεια.
Ι. Η αλήθεια
Μια νύχτα του 1914
ο Κάφκα ονειρεύτηκε
το σώμα
της Φελίτσε
αόρατο μες στον καθρέφτη
να βαραίνει στηριζόμενο
σ' αυτό που φαινόταν.
Μια νύχτα του 1914
ο Κάφκα ονειρεύτηκε
το σώμα
της Φελίτσε
αόρατο μες στον καθρέφτη
να βαραίνει στηριζόμενο
σ' αυτό που φαινόταν.
ΙΙ. Η αλήθεια που δεν ολοκληρώνεται
τουλάχιστον ένα γράμμα.
Η ανάγκη είναι άλλο πράγμα
το ομολογούμε ως αγάπη
κι έρχεται σιγά σιγά σαν καδένα
από ευχάριστους κρίκους.
Κάποιες στιγμές διατρέχουν
ακόμα τις άλλες.
Ζούμε μόνοι
αλλά λένε ότι πολλοί από μας
δε θ' ανακτήσουμε ποτέ
την αυτάρκεια.
Αλέξιος Μάινας, Από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή: "Ο διαμελισμός του Αδάμ" 2008-2015
Ο Καρούζος στην κατακλείδα του ποιήματός του "Πέρσι ή πρόπερσι;" λέει το αδιαμφισβήτητο:
ReplyDelete«…η αλήθεια ως ενικός είναι άλεχτη.
η αλήθεια λέγεται πληθυντικός:
υπάρχουν
αλήθειες»
Τώρα σας πάω στην αλήθεια του Παπατσώνη:
ΣΧΗΜΑ
Δὲν εἶναι φωτεινότερο πρᾶγμα ἀπὸ τὴν Ἀλήθεια•
ψάχνεις μ' ἔρωτα καὶ μανία νὰ τήνε βρεῖς ;
εἶναι ἡ ἔρευνά σου σὰν τὴ Νύχτα καρποφόρα,
ποὺ ἔχει ἀσφαλές, ὅτι θὰ σκάσει ὁ Ἥλιος πομπωδῶς•
ἡ ἔρευνά σου σὰν τὴ Νύχτα, ποὺ ὅσα ἐρέβη
καὶ ἂν δέρνουν, κάτι σιγολάμπει, εἴτε ἡ πληθώρα
τῶν ἄστρων, εἴτε, ἔστω, ἡ ἀγωνιώδης μέσῳ συγνέφων
θολὴ ἐκείνη φωταύγεια ποὺ ὁδηγάει.
Ἀντίθετα, ὅποιος δὲν νοιάζεται γιὰ τὴν Ἀλήθεια,
εἶναι τῆς ἀμεριμνησίας του ἡ δῆθεν γαλήνη
σὰν τὴν αἰώνια νύχτα τοῦ κακοῦ θανάτου,—ἄκαρπη,
δίχως οὐδενὸς πράγματος φόβο ἢ ἐλπίδα, δίχως ἀρχή,
δίχως τέλος, ἀσυνείδητη, σὰν τὴν ψιλὴ ἔννοια
θανάτου δίχως τρόπαια χρωμάτων, δίχως κὰν τὴν στιλπνότητα
Κρίσεως μελλοντικιᾶς μετὰ σαλπίγγων.
Τάκης Παπατσώνης, Ἀπὸ τὴ Συλλογὴ «ΕΚΛΟΓΗ Α’, URSA MINOR, ΕΚΛΟΓΗ B’».ΙΚΑΡΟΣ Ἀθήνα 1988.
"Μια νύχτα του 1914
ReplyDeleteο Κάφκα ονειρεύτηκε
το σώμα
της Φελίτσε
αόρατο μες στον καθρέφτη
να βαραίνει στηριζόμενο
σ' αυτό που φαινόταν."
Ευτυχώς που υπάρχουν οι ποιητές. Τι θα κάναμε με τους φλύαρους πεζογράφους;
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΗ αλήθεια είναι πως λατρεύουμε τους ποιητές και τις αλήθειες τους! :-)
ReplyDelete