Friday 18 March 2016

Alexios Mainas

                                                                 Irma Haselberger
                                                     

I. The truth

On a night of 1914
Kafka dreamt of
the body

of Felice
unseen in the mirror
to cumber leaning
on the visible one.


II. The truth which is not completed


Maybe because he wrote to her
at least once a day.
Need is another thing 
we take it for love
it comes gradually as a chain
made of pleasant links.

Some moments still flood 
the others.
We live on our own
but it is said that most of us 
will never regain
sufficiency.

Alexios Mainas



Ι. Η αλήθεια 

Μια νύχτα του 1914
ο Κάφκα ονειρεύτηκε
το σώμα

της Φελίτσε
αόρατο μες στον καθρέφτη
να βαραίνει στηριζόμενο
σ' αυτό που φαινόταν.


ΙΙ. Η αλήθεια που δεν ολοκληρώνεται


Ισως γιατί της έγραφε κάθε μέρα
τουλάχιστον ένα γράμμα.
Η ανάγκη είναι άλλο πράγμα
το ομολογούμε ως αγάπη
κι έρχεται σιγά σιγά σαν καδένα
από ευχάριστους κρίκους.

Κάποιες στιγμές διατρέχουν
ακόμα τις άλλες.
Ζούμε μόνοι
αλλά λένε ότι πολλοί από μας
δε θ' ανακτήσουμε ποτέ
την αυτάρκεια. 

Αλέξιος Μάινας, Από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή: "Ο διαμελισμός του Αδάμ" 2008-2015

4 comments:

  1. Ο Καρούζος στην κατακλείδα του ποιήματός του "Πέρσι ή πρόπερσι;" λέει το αδιαμφισβήτητο:

    «…η αλήθεια ως ενικός είναι άλεχτη.
    η αλήθεια λέγεται πληθυντικός:
    υπάρχουν
    αλήθειες»



    Τώρα σας πάω στην αλήθεια του Παπατσώνη:


    ΣΧΗΜΑ

    Δὲν εἶναι φωτεινότερο πρᾶγμα ἀπὸ τὴν Ἀλήθεια•
    ψάχνεις μ' ἔρωτα καὶ μανία νὰ τήνε βρεῖς ;
    εἶναι ἡ ἔρευνά σου σὰν τὴ Νύχτα καρποφόρα,
    ποὺ ἔχει ἀσφαλές, ὅτι θὰ σκάσει ὁ Ἥλιος πομπωδῶς•
    ἡ ἔρευνά σου σὰν τὴ Νύχτα, ποὺ ὅσα ἐρέβη
    καὶ ἂν δέρνουν, κάτι σιγολάμπει, εἴτε ἡ πληθώρα
    τῶν ἄστρων, εἴτε, ἔστω, ἡ ἀγωνιώδης μέσῳ συγνέφων
    θολὴ ἐκείνη φωταύγεια ποὺ ὁδηγάει.
    Ἀντίθετα, ὅποιος δὲν νοιάζεται γιὰ τὴν Ἀλήθεια,
    εἶναι τῆς ἀμεριμνησίας του ἡ δῆθεν γαλήνη
    σὰν τὴν αἰώνια νύχτα τοῦ κακοῦ θανάτου,—ἄκαρπη,
    δίχως οὐδενὸς πράγματος φόβο ἢ ἐλπίδα, δίχως ἀρχή,
    δίχως τέλος, ἀσυνείδητη, σὰν τὴν ψιλὴ ἔννοια
    θανάτου δίχως τρόπαια χρωμάτων, δίχως κὰν τὴν στιλπνότητα
    Κρίσεως μελλοντικιᾶς μετὰ σαλπίγγων.

    Τάκης Παπατσώνης, Ἀπὸ τὴ Συλλογὴ «ΕΚΛΟΓΗ Α’, URSA MINOR, ΕΚΛΟΓΗ B’».ΙΚΑΡΟΣ Ἀθήνα 1988.

    ReplyDelete
  2. "Μια νύχτα του 1914
    ο Κάφκα ονειρεύτηκε
    το σώμα

    της Φελίτσε
    αόρατο μες στον καθρέφτη
    να βαραίνει στηριζόμενο
    σ' αυτό που φαινόταν."

    Ευτυχώς που υπάρχουν οι ποιητές. Τι θα κάναμε με τους φλύαρους πεζογράφους;

    ReplyDelete
  3. Η αλήθεια είναι πως λατρεύουμε τους ποιητές και τις αλήθειες τους! :-)

    ReplyDelete