Athos Dimoulas, cubism

Portrait of Josette 1916, Juan Gris



Cubism

The sun goes down
and your figure comes
every night.

Not the one my eyes
have seen and kept.
But your figure stretched
as if broken to pieces, into layers,
untied a lot - a whole story,
our story, from spasms
of my memory incoherently depicted.

Athos Dimoulas

z    z    z    z

 Κυβισμός

Πέφτει ο ήλιος
κι έρχεται η μορφή σου
κάθε βράδυ.

Όχι αυτή που είδαν
και που κράτησαν τα μάτια μου.
Αλλ' η μορφή σου τανυσμένη,
σαν κομματιαστή , σ' επίπεδα
πολλά λυμένη - μια ιστορία ολόκληρη,
η ιστορία μας , από σπασμούς
της μνήμης μου ασύνδετα εικονισμένη.


Άθως Δημουλάς

Athos Dimoulas

                                  S’y perdre - Getting lost ... Photo by Gilbert Garcin

  LOSSES

The present constantly
conquers Time fragmenting it
into human memories
pushed to oblivion.

Where they awkardly
wait (maybe for years)
to be called by a Tomorrow
which for most
won't come. Or even if it does
one day and asks for them
they won't be found.
"I forgot " we say then.

Athos Dimoulas

Απώλειες

Το παρόν διαρκώς
κατακτά τον Χρόνο,
θρυμματίζοντάς τον
σε μνήμες ανθρώπινες
ωθούμενες προς τη λήθη.

Όπου, αμήχανες,
περιμένουν(χρόνια ίσως)
να τις καλέσει ένα Αύριο.
Που για τις περισσότερες
δεν θάρθει. Ή κι αν έρθει
κάποτε να τις ζητήσει
δε θα τις βρει.

"Λησμόνησα" λέμε τότε.

Άθως Δημουλάς