Friday, 5 May 2017

Panos Kyparissis

                                          
                                              Richard Diebenkorn, Seated Girl by a Window, 1960

 Silent iambs

Claiming the unfulfilled
no wish is longer melodic

I read your lips in silence
and you behind the glass
you gaze with that look of the sea
without finding a king
to make the myth work again

Apostrophe of the moon
curving unexpected rock
clatters of memory
and other heartbeats of the spring

What to gather with words?
what with silence?

With a little bit of I
with a mouth shut
I try a nursing
with a healing stern
and a hurt flag of the dusk

Panos Kyparissis


 Ίαμβοι Σιωπηλοί

Διεκδικώντας το ανεκπλήρωτο
καμιά ευχή δε μελωδεί

Διαβάζω τα χείλη σου στη σιωπή
κι εσύ πίσω απ' το γυαλί
κοιτάζεις με 'κείνο το βλέμμα της θάλασσας
δίχως να βρίσκεις βασιλιά
να στεριώσεις πάλι το μύθο

Δασεία του φεγγαριού
σμιλεύει απρόοπτο βράχο
ποδοβολητά της μνήμης
κι άλλες ταχυπαλμίες της άνοιξης

Τί να μαζέψεις με λέξεις;
Τί με σιωπή;

Με λίγο εγώ
με στόμα κλειστό
δοκιμάζω μια νοσηλεία
με πρύμνη ιαματική
και δειλινή σημαία πληγωμένη


Πάνος Κυπαρίσσης, Το χώμα που μένει

2 comments:

  1. Ένα ποίημα την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα.
    Δύο ποιήματα παραπέρα...

    *

    ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ

    Δε διαλέγει τόπο
    Σηκώνει στην τύχη κορμό
    κλώνους, φύλλα, δύσκολο καρπό

    Της σιωπής και της σκόνης
    των άνυδρων εποχών
    των ανέμων που δοκιμάζουν την αντοχή του

    Δειλό και γενναίο
    με σημάδια από μάχες στις πλάτες
    πάντοτ’ εκεί
    Αφύλαχτο σ’ αυτόν που θά ’ρθει
    στον ίσκιο να σταθεί ή να το ρίξει

    Κι αν βρουν οι ρίζες πέτρα, δεν πενθεί
    Με δίχως φύλλα επιμένει
    νά ’ρθουν πουλιά στ’ άλκιμα κλαδιά
    να τ’ αντικαταστήσουν

    ΠΑΝΟΣ ΚΥΠΑΡΙΣΣΗΣ, Μαύρο Βαμβάκι


    ***


    ΦΩΤΟΠΟΤΗΣ

    Έρχεσαι να με ξοδέψεις
    ξέροντας πως σε διψώ
    όπως φαύνο ποτήρι νερό
    παγιδεύει στο λίγο του τον ήλιο

    Έρχεσαι
    όπως ήρθες την πρώτη σου φορά
    με βλέφαρα κλειστά
    σπαταλώντας άφατη ομορφιά
    στην άτολμη ματιά μου

    Διαλέγω με βεβαιότητα τ' απόλυτο
    να μετρηθώ
    και με την ίδια ν' αποτύχω

    Παρά του πόνου τ' αναβολικά
    προτιμώ αφύλακτη την ακοή
    στων ρούχων σου το γυρισμό

    Μ' όσες πληγές με βρουν
    μ' αυτές θ' αποχωρήσω

    ΠΑΝΟΣ ΚΥΠΑΡΙΣΣΗΣ, Σκύβοντας ουρανέ, Γαβριηλίδης 2015

    ReplyDelete
  2. Μου φαίνεται, Ρόζα, πως με δελεάζεις τόσο που εσύ θα διαλέγεις τα επόμενα ποστ! ;-)

    ReplyDelete