Wednesday 11 May 2016

Anestis Evangelou

                                                         Christian Schloe , The Poet

There are so many


There are so many that howl at nights
and impeccable , in the daytime, wander around us
most of them with a burning iron in their head
a red iron under the skin.

So many my brothers. I am not alone.

Anestis Evangelou, A respiration method, 1966


 Είναι πολλοί 


Είναι πολλοί που ουρλιάζουνε τις νύχτες
κι άψογοι, την ημέρα, περιφέρονται ανάμεσά μας,
πολλοί μ' έν' αναμμένο σίδερο μες στο μυαλό
κόκκινο σίδερο κάτω απ' το δέρμα.

Είναι πολλά τ' αδέρφια μου. Δεν είμαι μόνος.

Ανέστης Ευαγγέλου, Μέθοδος αναπνοής (1966) 

9 comments:

  1. Μα ναι. Δικός μας κι ο Ανέστης Ευαγγέλου.

    Οι πράξεις

    Αρχίζω πια να δυσκολεύομαι με την ομιλία
    να χάνω λίγο λίγο το δώρο που μου χάρισαν οι θεοί.

    Περίσσεψαν οι πράξεις, φίλοι μου, μας πλάκωσαν,
    μας σύντριψαν με το περίσσιο βάρος τους∙
    δε φτάνουν πια τα λόγια, δεν επαρκούν,
    δε βγαίνουν καν κάτω απ' το βάρος
    των πράξεων.

    Ήδη μπερδεύονται τα λόγια μου, τραυλίζω,
    χάνουν σιγά σιγά τη συνοχή τους
    χάνουν τη δύναμη και το ζεστό τους αίμα
    ακόμα λίγο και θα γίνουν άναρθρες κραυγές.

    Οι πράξεις μας,
    όγκοι χωμάτων, μπάζα και σιωπή,
    μας έπνιξαν.

    Ανέστης Ευαγγέλου, Από τη συλλογή Μέθοδος αναπνοής (1966)


    ***

    Δεν ξέρω

    Δεν ξέρω τι στο διάβολο
    φταίει
    τι έκανα
    ή
    τι παράλειψα να κάνω
    (ή μήπως οι άλλοι,
    η μοίρα
    ή ο Θεός;)
    και κάτι δεν πάει καλά
    εδώ και καιρό
    κάτι στράβωσε
    και κακοφόρμισε
    λίγο λίγο
    και χάλασε
    η ζωή μου.

    Ανέστης Ευαγγέλου, Από τη συλλογή Το διάλειμμα [Από την ενότητα Μετά την καύση](1976)

    ReplyDelete
  2. Ευχαριστώ πολύ, καλή μου Ροζαμούνδη!

    ReplyDelete
  3. Ένα ποίημα για τον μεγάλο πεζογράφο Τόλη Καζαντζή

    ΤΟΛΗΣ ΚΑΖΑΝΤΖΗΣ

    Ας γράψουν άλλοι για το έργο σου, ας πουν
    για την Κυρά-Λισάβετ, την Παρέλαση,
    το Τελευταίο σου καταφύγιο, τον Σκαρίμπα.
    Αρμοδιότεροι υπάρχουν, να το κάνουν.

    Σ’ εμένα πέφτει ο κλήρος να θυμίσω
    την άλλη σου διάσταση, τη θρυλική,
    δόξα και καύχημα των μακεδονικών γηπέδων.*

    Πρωταθλητή των πόνων, σέντερ φορ
    οι μαγικές σου ντρίπλες δε θα ξεχαστούν
    το ψυχωμένο παίξιμό σου και τα γκολ
    ενάντια στην ομάδα του Θανάτου.

    Ήσουν πάντα το ίνδαλμά μου.
    . . .Εσύ
    στην πρώτη ομάδα, χαρισματικός,
    κι εγώ αναπληρωματικός, να περιμένω.
    Στις προπονήσεις προσπαθούσα να σε μιμηθώ
    κι από τον πάγκο σε καμάρωνα τις Κυριακές
    και ζητωκραύγαζα σε κάθε ενέργειά σου.

    Τώρα, που ήρθε η ώρα μου να καθιερωθώ
    —δυόμισι χρόνια παίζω ανελλιπώς
    στην πρώτη ομάδα—
    ορκίζομαι σε στάση προσοχής
    τη θέση σου να μην ντροπιάσω, παλικάρι.

    .

    Α ν έ σ τ η ς Ε υ α γ γ έ λ ο υ (1937-1994)

    Από τη συλλογή Το χιόνι και η ερήμωση, 1994

    ReplyDelete
  4. Α... Ευχαριστώ πολύ! Το συγκεκριμένο πρώτη φορά το διαβάζω!

    ReplyDelete
  5. Ελπίζω να έχετε διαβάσει τον Τόλη Καζαντζή. Θα χαρώ πολύ αν μου πείτε ότι τον έχετε διαβάσει και τον λατρεύετε.

    ReplyDelete
  6. Ελπίζω να έχετε διαβάσει τον Τόλη Καζαντζή. Θα χαρώ πολύ αν μου πείτε ότι τον έχετε διαβάσει και τον λατρεύετε.

    ReplyDelete
  7. Και βέβαια τον αγαπάμε! :-)

    ReplyDelete