Émile Vernon(1872-1919) detail
The woman - butterfly
Every woman hides
Α butterfly in her breasts
And every time she sets it free
Thousands of dreams revive
Takis Varvitsiotis, Scent of a comet, 1997
— — — —
Η γυναίκα- πεταλούδα
Κάθε γυναίκα κρύβει
Μια πεταλούδα στο στήθος της
Και κάθε φορά που την αφήνει ελεύθερη
Αναβιώνουν χιλιάδες όνειρα
Τάκης Βαρβιτσιώτης , Το άρωμα ενός κομήτη, Κατανιώτης 1997
Καλησπέρα σας!
ReplyDeleteΥπέροχο!
Θυμηθείτε κι αυτό.
ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ
Στα νησιά που δεν μπόρεσα
να πάω
πέταξε και πήγε
ο Άγιος-πεταλούδα.
Μίλτος Σαχτούρης "Έκτοτε"
ΚΕΔΡΟΣ
Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε και σ'ευχαριστώ πολύ για το όμορφο ποίημα του Μίλτου Σαχτούρη! :-)
ReplyDeleteΟ συνειρμός σας, ΑΧΙ, με ...τελείωσε.
ReplyDeleteΓι' αυτό σας αγαπάω.
Όπως και να 'χει, ο Βαρβιτσιώτης είναι σπουδαίος.
Χαιρετώ σας, Οικοδέσποινα, μπαίνοντας κι εγώ στο παιχνίδι.
12
Δυο πεταλούδες,
της πολύχρωμης γιορτής
είταν άγγελοι.
13
Δυο πεταλούδες
σε κάθε που εκοίταζες
αναπαυόνταν . . .
14
L’ impair
Τρεις πεταλούδες
ω, κάθε που χάριζες
τα δυο σου μάτια!
Δ. Ι. ΑΝΤΩΝΙΟΥ, Είκοσι χάικου
Καλή μου Ρόζα, τον αγαπώ πολύ τον Αντωνίου και τα χαϊκού του.
ReplyDeleteΣαν να τό 'ξερες .
Σ 'ευχαριστώ πολύ πολύ !!!
Έστω καθυστερημένα επανέρχομαι μ'ένα ποιητικό απόσπασμα σε πεζό λόγο.
ReplyDelete«Τότε ήταν πού πήρε είδηση τις κίτρινες πεταλούδες πού έμφανίζονταν λίγο πρίν άπ’ τόν Μαουρίσιο Μπαμπιλόνια. Τις είχε ξαναδεί, ιδιαίτερα στο μηχανουργείο, κι είχε σκεφτεί πώς τίς τραβούσε η μυρωδιά τής βαφής. Κάποια φορά τίς είχε νιώσει νά φτερουγίζουν πάνω απ’τό κεφάλι της μές στό σκοτάδι στόν κινηματογράφο. ’Αλλά, όταν ο Μαουρίσιο Μπαμπιλόνια είχε άρχίσει νά τήν ακολουθεί, σάν φάντασμα έκείνη άναγνώριζε μές στό πλήθος, είχε καταλάβει πώς οι κίτρινες πεταταλούδες είχαν κάποια σχέση μαζί του. Ό Μαουρίσιο Μπαμπιλόνια βρισκόταν πάντα ανάμεσα στούς θεατές στά ρεσιτάλ της, στόν κινηματογράφο, στη λειτουργία, κι εκείνη δέν χρειαζόταν νά ψάξει νά τόν δει γιατί, τής τόν έδειχναν οι πεταλούδες. Μιά φορά ό Άουρελιάνο Σεγούνδο εκνευρίστηκε τόσο μέ τό άσφυκτικό τους φτερούγισμα, πού εκείνη ένοιωσε τήν άνάγκη νά τού έμπιστευτεί τό μυστικό της, όπως τού είχε ύποσχεθεί, άλλά τό ένστικτό της τής είπε πώς αυτήν τή φορά δέν θά γελούσε όπως συνήθως: «”Αν τό ’ξερε ή μητέρα σου». 'Ένα πρωινό, τήν ώρα πού κλάδευαν τίς τριανταφυλλιές, ή Φερνάντα έβγαλε μιά φωνή καί τράβηξε τη Μέμε άπ’ τό μέρος όπου βρισκόταν καί πού ήταν τό ίδιο σημείο τού κήπου όπου είχε άναληφθεί στούς ουρανούς ή ώραία Ρεμέδιος. Γιά μιά στιγμή τήν έντύπωση πώς τό ίδιο θά συνέβαινε καί μέ τήν κόρη της, γιατί την είχε ταράξει ένα ξαφνικό φτερούγισμα. Ήταν οί πεταλούδες. 'Η Μέμε τις είδε, λές κι είχαν γεννηθεί ξαφνικά μές στό φώς, καί τής κόπηκε τό αίμα. Εκείνη τή στιγμή έμπαινε μέσα ό Μαουρίσιο Μπαμπιλόνια μ’ ένα πακέτο που όπως είπε, ήταν ένα δώρο άπ’ τήν Πατρίτσια Μπράουν.»
σ.269
‘ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΝΑΞΙΑΣ»
Γκάμπριελ Γκαρσία Μαρκές
1983
Aχ... Τι όμορφο!! Σ ευχαριστώ πολύ! Πάνε χρόνια πολλά που το διάβασα αυτό το βιβλίο ! :-)
ReplyDelete