Lovers
Lovers don't share the same house
nor share the same sheets
they don't watch the news of eight together
and never worry who' s going to take out the garbage.
Lovers don't have pets
nor flowerpots on the balcony
they don't close the curtains
nor turn the lights off.
nor turn the lights off.
Lovers wake up at dawn
with a smile on thirsty lips
and invincible desire
they caress the words on the notepads
and then burn the pages.
Lovers never die
they live under the cinders
and wait for just a blow
a mere blow
to fire up the flame
which every single night try
to put out so desperately in vain.
Lovers make scenarios
of hatred and infidelity
when at the same time they would even sell their soul
for one "last" embrace.
Erina Espiritou
Οι εραστές
Οι εραστές δεν μένουν στο ίδιο σπίτι
ούτε μοιράζονται τα ίδια σεντόνια
δεν βλέπουν μαζί το δελτίο των οχτώ
και δεν ανησυχούν ποιος θα βγάλει τα σκουπίδια.
Οι εραστές δεν έχουν κατοικίδια
ούτε στο μπαλκόνι γλάστρες
δεν κλείνουν τις κουρτίνες
μήτε τα φώτα.
Οι εραστές ξυπνούν χαράματα
με ένα χαμόγελο σε χείλη που διψούν
και ακατανίκητο πόθο
χαϊδεύουν τις λέξεις στα σημειώματα
και μετά καίνε τις σελίδες.
Οι εραστές δεν πεθαίνουν ποτέ
ζουν κάτω από τις στάχτες
και περιμένουν μιαν αναπνοή
μια και μόνο αναπνοή
να φουντώσει την φλόγα
που κάθε βράδυ προσπαθούν
μάταια να σβήσουν.
Οι εραστές φτιάχνουν σενάρια
μίσους και απιστίας
και την ίδια στιγμή θα πούλαγαν και την ψυχή τους
για μια αγκαλιά “ακόμα”.
Ερίνα Εσπιρίτου
they caress the words on the notepads
and then burn the pages.
Lovers never die
they live under the cinders
and wait for just a blow
a mere blow
to fire up the flame
which every single night try
to put out so desperately in vain.
Lovers make scenarios
of hatred and infidelity
when at the same time they would even sell their soul
for one "last" embrace.
Erina Espiritou
Οι εραστές
Οι εραστές δεν μένουν στο ίδιο σπίτι
ούτε μοιράζονται τα ίδια σεντόνια
δεν βλέπουν μαζί το δελτίο των οχτώ
και δεν ανησυχούν ποιος θα βγάλει τα σκουπίδια.
Οι εραστές δεν έχουν κατοικίδια
ούτε στο μπαλκόνι γλάστρες
δεν κλείνουν τις κουρτίνες
μήτε τα φώτα.
Οι εραστές ξυπνούν χαράματα
με ένα χαμόγελο σε χείλη που διψούν
και ακατανίκητο πόθο
χαϊδεύουν τις λέξεις στα σημειώματα
και μετά καίνε τις σελίδες.
Οι εραστές δεν πεθαίνουν ποτέ
ζουν κάτω από τις στάχτες
και περιμένουν μιαν αναπνοή
μια και μόνο αναπνοή
να φουντώσει την φλόγα
που κάθε βράδυ προσπαθούν
μάταια να σβήσουν.
Οι εραστές φτιάχνουν σενάρια
μίσους και απιστίας
και την ίδια στιγμή θα πούλαγαν και την ψυχή τους
για μια αγκαλιά “ακόμα”.
Ερίνα Εσπιρίτου
Ωραίο ποίημα. Μου αρέσουν πολύ κάποια επί του θέματος, λατρεύω όμως αυτό:
ReplyDeleteΟι εραστές
Οι εραστές σιωπούν.
Ο έρωτας, η σιωπή η πιο λεπτή,
η πιο ριγηλή, η πιο αβάσταχτη.
Οι εραστές αναζητούν,
οι εραστές είναι αυτοί που εγκαταλείπουν
που αλλάζουν, που ξεχνούν.
Η καρδιά τους το λέει: ποτέ τους δε θα βρουν,
όχι, δε βρίσκουν, μονάχα αναζητούν.
Οι εραστές άγονται ως τρελοί
γιατί μόνοι τους είναι, μόνοι, μόνοι,
παραδίνονται, δίνονται κάθε στιγμή,
κλαίγοντας γιατί τον έρωτα δεν τον διασώζουν.
Τους παιδεύει ο έρωτας.
Οι εραστές
ζουν τη ζωή, πώς αλλιώς, αφού άλλο δεν ξέρουν.
Πάντοτε εν κινήσει,
πάντοτε, με κάποιον αόριστο προορισμό.
Καρτερούν,
τίποτα δεν προσμένουν, μα καρτερούν.
Ξέρουν πως ποτέ τους δεν θα βρουν.
Ο έρωτας, επέκταση ατέρμονη,
πάντοτε το επόμενο βήμα και το άλλο και το άλλο.
Εραστές θα πει ακόρεστοι,
είναι εκείνοι, πάντοτε, -και τι καλά!- που μοιραία μόνοι μένουν.
Οι εραστές , η Ύδρα η Λερναία του μύθου.
Φίδια έχουν αντί για μπράτσα.
Στο λαιμό τους οι φλέβες τινάζονται,
άλλα φίδια αυτές, σαν για να τους πνίξουν.
Οι εραστές ύπνο δεν έχουν,
καθώς, σαν κοιμηθούν, βορά θα γίνουν σκουληκιών.
Στο σκοτάδι τα μάτια ανοίγουν
κι εντός τους ρέει ο πανικός.
Κάτω απ’ τα σκεπάσματα αντικρίζουν σκορπιούς
και το στρώμα τους σαν σε λίμνη επιπλέει.
Οι εραστές είναι τρελοί, απλώς τρελοί,
δίχως Θεό μήτε διάβολο.
Οι εραστές απ’ τις σπηλιές τους προβάλλουν,
αναριγώντας, πεινασμένοι,
προς θήραν φαντασμάτων.
Γελούν μ’ αυτούς που όλα τα ξέρουν,
με όσους αιώνια και στ’ αλήθεια αγαπούν,
μ’ εκείνους που στον έρωτα πιστεύουν
σαν σε λάμπα πετρελαίου με λάδι αστείρευτο.
Οι εραστές στοιχηματίζουν να συγκρατήσουν το νερό,
τον καπνό να διαστίξουν, να μη φύγουν.
Πιάνονται στο παιχνίδι, το διεξοδικό και λυπηρό, του έρωτα.
Κανείς δεν παραιτείται.
Λένε, δεν παραιτείται κανείς.
Οι εραστές περιφρονούν τους τύπους.
Αδειανοί, μα αδειανοί καθένας απ’ την πλευράν αυτού,
με το θάνατο να σιγοκαίει πίσω απ’ τα μάτια,
εκείνοι προχωρούν και κλαίνε ως τα χαράματα,
όπου με πόνο ψυχής τραίνα χωρίζονται και κατευθύνσεις.
Κάποτε φτάνει ως αυτούς ένα άρωμα νεογέννητης γης,
γυναικών που κοιμούνται με το χέρι στο φύλο,
ικανοποιημένες,
ροής νερού δροσερού, κι εστίας.
Οι εραστές τραγουδούν από χείλος σε χείλος
τραγούδι αμάθευτο ακόμη,
και κλαίγοντας προχωρούν, κλαίγοντας,
την ωραία ζωή.
Jaime Sabines, Μετ: Έλενα Σταγκουράκη
Πόσο όμορφη έκπληξη , καλή μου Ροζαμούνδη! Ευχαριστώ πολύ!
ReplyDelete