Polyzou C.

   Catrin Welz-Stein, leaving me speachless

All of a sudden you disappear from the other's life

 (or from life in general) like a final vowel.

Thunderstruck by an apostrophe.

For the sake of euphony. For the sake of rhythm.

                                                                                                          Panos Stathoyannis



Me ...on the contrary I insist...

I may have been a vowel for your sake ...

an omicron with all my curves

or better an open omega...

From now on a persisting consonant

an 'r ' to remind you of my sea waves

and 'n' as a lullaby before you sleep

an 's' to slide into your dreams...


C. Polyzou

{    {   {    {  {    

                 " ...και ξαφνικά εξαφανίζεσαι απ' τη ζωή του άλλου

(ή από τη ζωή γενικότερα), σαν τελικό φωνήεν

                                         κεραυνοβολημένο από απόστροφο.

Χάριν ευφωνίας . Χαριν ρυθμού..."

                                                                                                               Πάνος Σταθόγιαννης

Μα εγώ στ΄αλήθεια αντιστέκομαι

Ήμουν φωνήεν για χατήρι σου

όλο καμπύλες ένα όμικρον

ή μάλλον ένα ανοιχτό ωμέγα.

Εδώ κι εμπρός σύμφωνο επίμονο

ένα 'ρω' να σου θυμίζει τα θαλασσινά μου κύματα

'νι' να νανουρίσω τον ύπνο σου

και 'σίγμα' να γλιστρήσω στα όνειρά σου.




Χρυσάνθη Πολύζου.

Chryssanthie Polyzou

                                             William Turner, interior of an Italian church

 Make of my body
 a temple
 where my God
 will reside

Chryssanthie  Polyzou

{    {   {    {  {    

Κάνε το σώμα μου 
ναό
που θα το κατοικήσει
ο θεός μου

Χρυσάνθη Πολύζου, Περ. Εμβόλιμον 2015

Kostas Kanavouris

                                                     Alexandre Cabanel , the nymphe Echo

The echo is wrong.

 

It should have returned me another body.

Kostas Kanavouris (   It broke )

z    z    z    z

 

Είναι λάθος ο αντίλαλος.
Άλλο κορμί έπρεπε να μου επιστρέψει.

 

Κώστας Καναβούρης (Έσπασε)

 

D. I. Antoniou

                                                                   Manolis Charos

 

In the darkest night

I draw jasmines

to make it dawn.

 

D. I. Antoniou (Haikai)

 

 

Ξημερώνει...

στη μαύρη νύχτα
ζωγραφίζω γιασεμιά
να ξημερώσει

Δ.Ι.Αντωνίου

Kiki Dimoula

                                             Sydney Bella Sparrow, three greens , 2009

                                                

That is the way relationships and addictions

must be sewn,

with scarce , loose stitches,

to be unpicked easily.



Kiki Dimoula



Έτσι πρέπει να ράβονται οι σχέσεις κι οι εξαρτήσεις,

με αραιές, χαλαρές βελονιές,

για να μπορούν να ξηλώνονται εύκολα...



~Κική Δημουλά~

C. P. Cavafy, December of 1903

 

fayum portrait



December of 1903

 

And  if I cannot speak about  my love

If I dont talk about your hair, your lips, your eyes

Still , your face I  keep within my soul,

The sound of your voice I hold within my mind

The days of September that rise in my dreams,

Give shape and colour to my words, my sentences

Whatever subject passes by whatever thought I utter.

 

  C. P. Cavafy

{    {    {   {    { 


Ο Δεκέμβρης του 1903

Κι' αν για τον έρωτά μου δεν μπορώ να πω -
αν δεν μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη, για τα μάτια•
όμως το πρόσωπό σου που κρατώ μες στην ψυχή μου,
ο ήχος της φωνής σου που κρατώ μες στο μυαλό μου,
η μέραις του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου,
ταις λέξεις και ταις φράσεις μου πλάττουν και χρωματίζουν
εις όποιο θέμα κι' αν περνώ, όποιαν ιδέα κι' αν λέγω.

Κ.Π. Καβάφης

Angeliki Lalou, Blue Monday

                                                        Photo by Alfred Stieglitz, Berlin, 1889

Blue Monday

And what is the use
of words
They neither root
nor flourish
nor give fruit
besides
they are unable
to cover you
to warm you
to keep your bloody hand
just a mirage
an illusion
or maybe best
a placebo pill
an analgesic
against temporary
melancholia

Angeliki Lalou

—   —  —   —

"Blue Monday"

Και σε τι ωφελούν
άραγε οι λέξεις
ούτε ριζώνουν
ούτε ανθίζουν
ούτε δίνουν καρπό
και πάλι ανίκανες είναι
να σε ντύσουν
να σε ζεστάνουν
να σου κρατήσουν βρε παιδί μου το χέρι
μια οφθαλπάτη είναι
μια ψευδαίσθηση
ή στην καλύτερη περίπτωση
ένα χάπι placebo
τύπου παυσίπονο
κατά της παροδικής
μελαγχολίας.

Αγγελική Λάλου

Υiannis Patilis, hot noon

                                                     E.Hopper ,  Sunday                                                                                  
   HOT NOON

I dont know the world
Before its fall.
I only know the fall.
That is why I daily celebrate it.
Especially at those big bright noons.
When I sit on those large deserted squares
And  caress with my eyes
Those crumbles.
Those tangible proofs
Of my life.
(Since life is
What crumbles.)

Yiannis Patilis

“   “   “  “   

Δεν ξέρω τον κόσμο
Πριν απ’ την πτώση του.
Ξέρω μόνο την πτώση.
Γι’ αυτό καθημερινώς την εορτάζω.
Ιδίως τα μεγάλα φωτεινά μεσημέρια.
Όταν κάθομαι στις ερημωμένες πλατείες
Και χαϊδεύω με τα μάτια μου
Αυτά τα θρύμματα.
Τις απτότατες αποδείξεις
Της ζωής μου.
(Αφού ζωή είναι αυτό
Που θρυμματίζεται.)

Γιάννης Πατίλης
 

Dionisis Karadjas

   

 

                                                                  Giorgos Rorris , self portrait

Time insusceptible

He doesn't know how to grow old.
To remember , to get scared or to desire?
He gets lost in weaknesses and obsessions.
But he always celebrates
the namedays of his wounds
faithful to his reteats...

Dionisis Karadjas
 
{    {   {    {  {    

Ανεπίδεκτος χρόνου

Δεν ξέρει πώς να γεράσει.
Να θυμάται, να φοβάται ή να επιθυμεί;
Χάνεται σε αδυναμίες και σε εμμονές.
Γιορτάζει, όμως, πάντοτε
τα πρώτα ονόματα των πληγών του,
πιστός στις υποχωρήσεις του.

Διονύσης Καρατζάς

 

Dinos Christianopoulos, Love

                                                                              Auguste Rodin , the kiss

LOVE

Shall I lick your hands, shall I lick your feet—
Love is gained by submission.
I don't know how you perceive love.
It's not just wetness of lips,
planting of embracements in the armpits,
darkening of complaint, comfort of spasms.
It is most of all the verification of our solitude
as we try to nest in a hard conquered body.

Dinos Christianopoulos (Defenceless Grief)

 

z    z    z    z

ΕΡΩΤΑΣ

Νὰ σοῦ γλείψω τὰ χέρια, νὰ σοῦ γλείψω τὰ πόδια –
ἡ ἀγάπη κερδίζεται μὲ τὴν ὑποταγή.
Δὲν ξέρω πῶς ἀντιλαμβάνεσαι ἐσὺ τὸν ἔρωτα.
Δὲν εἶναι μόνο μούσκεμα χειλιῶν,
φυτέματα ἀγκαλιασμάτων στὶς μασχάλες,
συσκότιση παραπόνου,
παρηγοριὰ σπασμῶν.
Εἶναι προπάντων ἐπαλήθευση τῆς μοναξιᾶς μας,
ὅταν ἐπιχειροῦμε νὰ κουρνιάσουμε σὲ δυσκολοκατάχτητο κορμί.

Nikos -Alexis Aslanoglou

                                                                                     Spyros Kolyvas

Sentimental Song

If you leave from where the sea mingles with the music and the lights
remember it's cold in this strange world
I have nothing but tears
that play with the damp light of the street

Nikos Alexis Aslanoglou (Difficult death)

z    z    z    z

  

Αισθηματικό τραγούδι Αν φύγεις εκεί που η θάλασσα σμίγει με μουσικές και με φώτα να θυμάσαι κάνει κρύο σ’ αυτό τον παράξενο κόσμο δεν έχω τίποτε άλλο, μόνο δάκρυα που παίζουν με το μουσκεμένο φως του δρόμου Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου

(από το Ο Δύσκολος Θάνατος, Νεφέλη 1985)

Tassos Livaditis

                                                 Waterhouse, "The soul of the Rose "1908


Poetry is like climbing
an imaginary ladder
to cut a real rose.

Tassos Livaditis

{    {   {    {  {

Kι η ποίηση είναι σα ν' ανεβαίνεις
μια φανταστική σκάλα
για να κόψεις ένα ρόδο αληθινό.

Τάσος Λειβαδίτης 

Yiannis Patilis

                                                                               

                                                         William  Turner "Waves Breaking on a Shore"

What shall I choose?
The sunlight or the light of love?
The one shows you the big waves.
The other helps you get lost within them.


Yiannis Patilis (hot noon, 1984)

“   “   “  “   

Τι να προτιμήσω;
Το φως του ήλιου ή το φως της αγάπης;
Το ένα σου δείχνει τα μεγάλα κύματα.
Το άλλο σε βοηθά να χαθείς μαζί τους.

(ΖΕΣΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ, 1984)

Giorgos Markopoulos, Submission

 

                                                                                   Ian Stephens ,engraving

Submission


I ll  come again by  your side

like a  kid  loved by women.


You are the wide river.


In your wilderness

the shepherds should come in the afternoon

to wash their voices .

 

Giorgos Markopoulos

 

{    {   {    {  {    


Υ π ο τ α γ ή

 

Θα 'ρθω κοντά σου πάλι

 σαν παιδί που το αγαπούν οι γυναίκες.

 

Είσαι το πλατύ ποτάμι.

 

Στην ερημιά σου να 'ρχονται το απόγευμα οι βοσκοί

 να πλένουν τη φωνή τους.


Γιωργος Μαρκόπουλος
   

Christos Laskaris

                                                                                         Christos Vassiliou

I insist on another world.
I have dreamed of it so much,
so much  have I wandered around it

so by now
it can't but exist.


Christos Laskaris


          —  — —

Επιμένω σ' έναν άλλο κόσμο.

Τον έχω  τόσο ονειρευτεί,

τόσο πολύ έχω σεργιανήσει μέσα του

 

που πια

είναι αδύνατο να μην υπάρχει.

Michalis Ganas

William Michael Harnett ,After the hunt, 1883

De arte poetica
(of the art of poetry)

Words are not nails
nor leaves.
They both resist  the hammer
and  the air.

Words are like pellets.
They sometimes find their target
they sometimes don't.
It's not always the hunter to blame.

Michalis Ganas

Οι λέξεις δεν είναι καρφιά ούτε φύλλα.
Και στο σφυρί αντιστέκονται
Και στον αέρα.

Οι λέξεις είναι σαν τα σκάγια
Ποιες βρίσκουνε το στόχο τους
Ποιες δεν τον βρίσκουν.
Δεν φταίει πάντα ο κυνηγός.

Μιχάλης Γκανάς
 

Tolis Nikiforou ,enigma

                                                                                       Panayiotis  Tetsis , Hydra

Enigma

In some magical way
memory has become expectation
and all my dusty days
have been washed in your eyes.

Sunday is shining in the neighourhood
like a freshly ironed shirt

so what's that shiver
that exquisite glow
the sparkles through the half open window
the forgotten scent on the ground
the music I hear again in my balcony
what is that red bird
between the branches
intoxicating as spring?

voice , breath,
lighthearted walking
or sudden smile
what is that miracle?

Tolis Nikiforou (a piece of chalk on the blackboard 2012)




Αίνιγμα

Με κάποιο τρόπο μαγικό
η ανάμνηση έχει γίνει προσμονή
κι όλες οι σκονισμένες μέρες μου
έχουν λουστεί στα μάτια σου.

Αστράφτει η Κυριακή στη γειτονιά
σαν καθαρό πουκάμισο φρεσκοσιδερωμένο

λοιπόν τι να' ναι αυτό το ρίγος
αυτή η εξαίσια λάμψη
οι σπίθες στο μισάνοιχτο παράθυρο
το ξεχασμένο άρωμα στο χώμα
η μουσική που πάλι ακούω στο μπαλκόνι μου
τι να'ναι αυτό το κόκκινο πουλί
ανάμεσα στα φύλλα
μεθυστικό σαν άνοιξη;

φωνή, ανάσα, ανάλαφρο περπάτημα
ή ξαφνικό χαμόγελο
τι να'ναι αυτό το θαύμα;


Τόλης Νικηφόρου (Μια κιμωλία στον μαυροπίνακα 2012)