Thanassis Kostavaras

Henri Manguin, Sleeper, 1918

                                     

Dreamlike Eros

The way you are, a dream.

The way you are, a light shiver of the breeze

sound of a flute coming from the echanted forest

In this way stand by me.

Face touched by a wizzard of Love

Body conquered by impetuous desire.

Stand by me as long as possible.

And let the hours not wake me.

A sweet bird's singing

never let me out of your embrace.

But like this, flooded by this timeless bliss

from the one to the other sleep let me pass, the longest.

Thanassis Kostavaras, The tranfigurations of the gardens, 2003



ΕΝΥΠΝΙΟΣ ΕΡΩΣ


Έτσι όπως είσαι, όνειρο.
Έτσι όπως είσαι, ανάλαφρο σκίρτημα αύρας
ήχος φλογέρας που έρχεται απ' το μαγεμένο δάσος
Έτσι μείνε κοντά μου.
Πρόσωπο αγγισμένο από έναν μάγο Έρωτα.
Σώμα πολιορκημένο απ' τον αχαλίνωτο πόθο.


Μείνε κοντά μου όσο γίνεται περισσότερο.


Κι ας μη με ξυπνήσουν οι ώρες.
Έστω πουλιού γλυκό κελάηδισμα
ας μη με βγάλει απ' την αγκάλη σου.

Μα έτσι, πλημμυρισμένος απ' αυτή την άχρονη ηδονή
από τον έναν, στον άλλον ύπνο ας περάσω, τον βαθύτερο.



Θανάση Κωσταβάρα, από την συλλογή ¨Οι μεταμορφώσεις των κήπων", Μεταίχμιο, 2003

Manolis Pratikakis

                                   Joseph Mallord William Turner, Sea View (About 1826)

With you, even head winds become fair


Love, love you are all the sunshines together; all the beaches
of home.You are the return and at the same time the everlasting
sailing— How should I get bored? I row, I dock at the
piers of your hips.

I follow Ulysses in your sea caves.

Your voice broadens my hearing 's shell, till

it becomes school presenting its ancient busts

And the classrooms new, for our words to run 

carefree and become children of future people.

Manolis Pratikakis

Μαζί σου, και με ενάντιους ανέμους ουριοδρομώ 

.

Αγάπη,αγάπη είσαι όλες μαζί οι λιακάδες· όλες οι αμμουδιές
της πατρίδας.Είσαι η επιστροφή κι εν ταυτώ ο αιώνιος
απόπλους — πώς να πλήξω; Κωπηλατώ, ελλιμενίζομαι στις
προβλήτες των λαγόνων σου.


Οδυσσεύω στις πελαγίσιες σου σπηλιές.


Η φωνή σου διευρύνει της ακοής μου το όστρακο,ώσπου
να γίνει σχολείο που έχει να δείξει παμπάλαιες προτομές.
Κι αίθουσες νέες,για να μπορούν αμέριμνα να τρέχουν και να
είναι παιδιά μελλοντικών ανθρώπων τα λόγια μας. 

Μανόλης Πρατικάκης

Yerassimos Lykiardopoulos

                                              Jeune femme au piano - François Gauzi, 1904

III

All is played on a true lie
so tenderly
with skilled fingers
on the piano

all is  played
following a tune without a tune.

This can't go on  my voice on your song
somebody should tell the out of tune truth

even if we are to hush for ever.


Yerassimos Lykiardopoulos, Mandarin's poems, 2002


ΙΙΙ

Όλα παιγμένα πάνω σ' ένα ψέμα αληθινό
τόσο τρυφερά
μ' έμπειρα δάχτυλα
στο πιάνο

όλα παιγμένα
πάνω σ ΄ένα σκοπό χωρίς σκοπό.

Δεν πάει άλλο το τραγούδι σου με τη φωνή μου
κάποιος πρέπει να πει την παράφωνη αλήθεια

έστω κι αν είναι να σωπάσουμε για πάντα.

 Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος, Τα ποιήματα του Μανδαρίνου, Εκδ. Ύψιλον 2002

Erina Espiritou

                                           Marc Chagall, Lovers above town

Lovers

Lovers don't share the same house

nor share the same sheets

they don't watch the news of eight together

and never worry who' s going to take out the garbage.

Lovers don't have pets

nor flowerpots on the balcony

they don't close the curtains
nor turn the lights off.

Lovers wake up at dawn

with a smile on thirsty lips

and invincible desire
they caress the words on the notepads
and then burn the pages.

Lovers never die
they live under the cinders
and wait for just a blow
a mere blow
to fire up the flame
which every single night try
to put out so desperately in vain.

Lovers make scenarios
of hatred and infidelity
when at the same time they would even sell their soul
for one "last" embrace.

Erina Espiritou

Οι εραστές


Οι εραστές δεν μένουν στο ίδιο σπίτι
ούτε μοιράζονται τα ίδια σεντόνια
δεν βλέπουν μαζί το δελτίο των οχτώ
και δεν ανησυχούν ποιος θα βγάλει τα σκουπίδια.

Οι εραστές δεν έχουν κατοικίδια
ούτε στο μπαλκόνι γλάστρες
δεν κλείνουν τις κουρτίνες
μήτε τα φώτα.

Οι εραστές ξυπνούν χαράματα
με ένα χαμόγελο σε χείλη που διψούν
και ακατανίκητο πόθο
χαϊδεύουν τις λέξεις στα σημειώματα
και μετά καίνε τις σελίδες.

Οι εραστές δεν πεθαίνουν ποτέ
ζουν κάτω από τις στάχτες
και περιμένουν μιαν αναπνοή
μια και μόνο αναπνοή
να φουντώσει την φλόγα
που κάθε βράδυ προσπαθούν
μάταια να σβήσουν.


Οι εραστές φτιάχνουν σενάρια
μίσους και απιστίας
και την ίδια στιγμή θα πούλαγαν και την ψυχή τους
για μια αγκαλιά “ακόμα”.

Ερίνα Εσπιρίτου

Polyzou Chryssanthie

                          Pear Trees and Flowers at Eragny, Morning, 1886 - Camille Pissarro

Spring in Kallithea

Unfortified  city

Surrendered, tonight, 

To the blossoms of bitter orange trees

Chryssantie Polyzou

Άνοιξη στην Καλλιθέα

Ανοχύρωτη πόλη
Παραδομένη, απόψε,
Στα άνθη της νερατζιάς


Χρυσάνθη Πολύζου, Χαρτοκόπτης Απρίλης 2017