WHAT A JACKET
One of his pockets full of sorrow.
Of the world, of mine – of no importance.
Just sorrow visible from everywhere
like the moon.
In the other pocket joy
a snake
afraid to get out
squirming inside the lining
gets a bit distracted.
Whenever I wake it up
with its eyes
more human than human
it looks at me.
Like the pet we dont trust
and keep it out at night.
Argyris Paloukas
v
v
v
v
v
ΤΙ ΣΑΚΑΚΙ ΚΙ ΑΥΤΟ.
Η μια του τσέπη γεμάτη λύπη.
Του κόσμου, δική μου - δεν έχει σημασία.
Λύπη είναι και φαίνεται από παντού
σαν το φεγγάρι.
Στην άλλη τσέπη ένα φίδι η χαρά
και φοβάται να βγει.
Στριφογυρίζει μες στη φόδρα
και κάπως ξεχνιέται.
Κι όποτε την ξυπνάω
με δυο μάτια πιο ανθρώπινα κι απ' τ' ανθρώπινα
με κοιτάζει.
Σαν το ζώο που δεν εμπιστευόμαστε
και το βγάζουμε έξω το βράδυ.
Αργύρης Παλούκας