VI
You leave
like a lotus flower
in the wind
I come and go
less every time
-- I even sold your kimono
it wasn't worth a verse.
Yerassimos Lykiardopoulos, Mandarin's poems, 2002
VI
Φεύγεις
σαν άνθος του λωτού
με τον αγέρα
εγώ πηγαίνω κι έρχομαι
λιγότερος κάθε φορά
--πούλησα και το κιμονό σου
δεν έπιασα ούτε στίχο.
Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος, Τα ποιήματα του Μανδαρίνου, Ύψιλον 2002
Αχ, ντίαρ Χρυσάνθη,
ReplyDelete-πούλησα και το κιμονό σου
δεν έπιασα ούτε στίχο.
IV
Ἔτσι λοιπόν ἀνθίζει ἡ ζωή
μέ μέλισσες καί σφῆκες
μέ πεταλοῦδες καί σκουλήκια
ἔτσι λοιπόν τό ψέμα ἦταν στή ρίζα
αὐτοῦ τοῦ ἄνθους σάν κοπριά.
Ὅ,τι πέρασε πέρασε
- ὕψωσε τώρα τό ποτήρι:
γιά ἕνα τίποτα
γιά ἕνα τίποτα ζήσαμε
γιά τί πεθαίνουμε δέν ξέρουμε.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΛΥΚΙΑΡΔΟΠΟΥΛΟΣ, (Τα ποιήματα του Μανδαρίνου, 2002)
Αχ... Ρόζα, Ρόζα...
ReplyDeletehttps://www.youtube.com/watch?v=v6rLLE48RL0
όπως το κλίνει υπέροχα στα λατινικά ο Jacques Brel... ;-)
Αγαπώ τις τρυφερές επιλογές σου! <3
Αγαπώ και τον Λυκιαρδόπουλο κι αρνούμαι να διαβάσω "τα ποιήματα του Μανδαρίνου" με μιας , για να μη μου τελειώσουν!
Ευχαριστώ, ευγενική μου Χρυσάνθη, που μου θυμίσατε τον Ζακ Μπρελ να ...με τραγουδάει.
ReplyDeleteΣας θαυμάζω που διαβάζετε με τον αληθινά σωστό τρόπο, αργά αργά, σε αντίθεση με μένα, που το κάνω με απληστία.
Ωστόσο, Ne me quitte pas.
«Έστω. Αγάπησέ το
όσο κρατήσει αυτό το πείσμα [...]
αγάπησέ το όσο κρατήσει
αυτό το πείσμα στο χαμόγελο».
Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος
Σκέψου Ρόζα, "τα ποιήματα του Μανδαρίνου" είναι μήνες που περιμένουν υπομονετικά δίπλα στο κρεβάτι μου ανάμεσα σε άλλες συλλογές...
ReplyDeleteΑν τα διαβάσω όλα μαζί, μετά τι θά'χω;