Orestis Alexakis

Edgar Degas , Melancolie, c.1869

 And don't ask why I am sad

It 's because behind your silence travel

the caravans

of the forgotten

It 's because in your eyes shake

the shadows of the dead

the shapes of the beloved

It's because you look like a travel to the infinite

It s because you reveal new paths

It's because you shut

the trap doors

and you dawn in the new miracle

It's because in your glow I awake

as if I believe

I still exist

It's because I owe you so much sky

And I have nothing but a little soil

Orestis Alexakis, the Registrar,1989

Και μη ρωτάς γιατί θλιμμένος είμαι

Είναι που πίσω απ’ τη σιωπή σου ταξιδεύουν

τα καραβάνια

των λησμονημένων

Είναι που μες στα μάτια σου σαλεύουν

σκιές νεκρών

μορφές αγαπημένων

Είναι που μοιάζεις με ταξίδι στο αχανές

Είναι που δρόμους άλλους φανερώνεις

Είναι που κλείνεις τις

καταπακτές

και στο καινούριο θαύμα ξημερώνεις

Είναι που μες στο φέγγος σου αγρυπνώ

σα να πιστεύω πως

υπάρχω ακόμα

Είναι που σου χρωστώ πολύ ουρανό

Κι εγώ δεν έχω παρά λίγο χώμα



Ο ρ έ σ τ η ς Α λ ε ξ ά κ η ς , Ο ληξίαρχος, Πλανόδιον 1989