Like a forest of dreams my solitude
and you wondering around my trees.
My birds have not made you infatuated
nor the rustling of my leaves touches you.
You step over my flowers
and are anxious to leave.
Oh how good it would be that my thickets were impenetrable
how good if you got lost in my forest.
Dinos Christianopoulos
Σα δάσος από όνειρα η μοναξιά μου
και συ περιπλανιέσαι στα δέντρα μου
μήτε τα πουλιά μου σε ξεμυάλισαν
μήτε το θρόισμα των φύλλων μου σε συγκινεί
τσαλαπατάς τα λουλούδια μου
και κοιτάς να φύγεις
τι καλά να’ ταν αδιάβατες οι λόχμες μου
τι καλά να χανόσουν στο δάσος μου
Ντίνος Χριστιανόπουλος
No comments:
Post a Comment