Melancolic
There is a lighthouse on a desert dock.
At the base there is an olive bench
A bitter olive-green in the colour of grief
A lonely bench on the loneliest dock
Under the loneliest light house of the universe.
If a desperate man happens to sit
he can hear in the language of the rustling of woods
the story of the sparrow who wasted away
just there , in front, where the water turns to salt
and for the perch who laid her fancy body
on the sea bottom and died
when they realised the perfect impass
in the love of a bird with a fish…
Giorgos Ch. Theocharis
Μια μελαγχολική ιστορία
Υπάρχει ένας φάρος σε μια προβλήτα ερημική.
Στη ρίζα του ένα λαδί παγκάκι.
Πικρό λαδί, στο χρώμα του καημού.
Ένα μοναχικό παγκάκι σε μια μοναχική προβλήτα
κάτω από τον πιο μοναχικό φάρο του στερεώματος.
Αν τύχει και καθήσει άνθρωπος απελπισμένος
μπορεί ν' ακούσει, στη γλώσσα του τριγμού των ξύλων,
την ιστορία του σπουργίτη που μαράζωσε
'κει δα μπροστά που γίνεται αλάτι το νερό,
και για την πέρκα που έγειρε το πλουμιστό της σώμα
στο βυθό και πέθανε
όταν διαπίστωσαν το τέλειο αδιέξοδο
στον έρωτα πουλιού με ψάρι.
Γιώργος X. Θεοχάρης
No comments:
Post a Comment