Nikos- Alexis Aslanoglou

                                                   Aristomenis Angelopoulos, Man by the door

Oath

You that have covered me with your dense anonymity

traveller of the night that has passed

you I have never memorized- but you stood

so deeply mine, so untouched

in the mingling of the rest, so clumsy

in their shouts and haughty
yet so authentic and vulnerable

in your slightest vibrations, as

what we have lived or hoped for is meant to be

in a trill or in a tear always missed 

Traveller of the night that has passed

poetic eloquence, technique of a verse that can be learned

suppleness of an expression consciously conquered

climaxed emotion you can direct

Not a single erotic verse anymore, I swear to you.

Nikos Alexis Aslanoglou

Όρκος

Συ που με κάλυψες με την πυκνή ανωνυμία σου
ταξιδιώτη της νύχτας που έφυγε
εσένα που δεν αποστήθισα ποτέ – μα στάθηκες
τόσο βαθιά δικός μου, τόσο ανέπαφος
μέσα στον συμφυρμό των άλλων, τόσο αδέξιος
μες στους αλαλαγμούς των κι ακατάδεχτος
τόσο μα τόσο αυθεντικός κι όμως ευάλωτος
μες στους παραμικρούς σου κραδασμούς, καθώς
αυτό που ζήσαμε ή ελπίσαμε είναι γραφτό
σ’ ένα τρεμούλιασμα ή σ’ ένα δάκρυ πάντα ν’ αστοχήσει

 
Ταξιδιώτη της νύχτας που έφυγε
ποιητική ευγλωττία, τεχνική ενός στίχου που μαθαίνεται
ευλυγισία μιας έκφρασης που καταχτιέται ενσυνείδητα
συγκίνηση κορυφωμένη που την κατευθύνεις 

Ούτ’ ένα στίχο πια ερωτικό, στ’ ορκίζομαι 

Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου