Eyes long forgotten
lips their sound has faded away
dearest voices of silence.
And we?
Vivamus atque amemus.
Of course we'll live
we'll certainly love
but most of all , we'll be loved.
Chryssanthie Polyzou
♠ ♠ ♠
Κι οι αγαπημένοι μας νεκροί;
Μάτια καιρό λησμονημένα
χείλη που ο ήχος τους ξεθώριασε
φωνές αγαπημένες της σιωπής.
Κι εμείς;
Vivamus atque amemus.
Και βέβαια θα ζήσουμε
σίγουρα θ' αγαπήσουμε
μα πιο πολύ, θ' αγαπηθούμε.
Χρυσάνθη Πολύζου , Εμβόλιμον 75-76, 2015
Χρυσάνθη,μ΄αρέσει η ποίησή σου.Δεν ξέρω να σου πω γιατί,δεν ξέρω από ποίηση σχεδόν τίποτα,τεχνικές,τρόπους,στυλ.Ξέρω ότι με συγκινεί κι αυτό μου φτάνει.Μου φαίνεται υπέροχο το να σε συγκινεί ένα ποίημα.
ReplyDeleteΒιβή μου, δεν νομίζω να χρειάζεται να ξέρει κανείς πολλά από ποίηση για να την αισθανθεί. Καλύτερος σύμβουλος στην ανάγνωση είναι η καρδιά κι όχι το μυαλό.
ReplyDeleteΑλλά όπως και να χει σ' ευχαριστώ πολύ πολύ για τα τόσο γλυκά σου λόγια!! :-)