Tassos Korfis

                Claude Monet, Gare St Lazare

Of big countries

Oh how many are the poems experienced and not written...

In station cafés or busy platforms

When the get-together follows the mess,

And you must join the crowd

Or wait in vain for the night passenger.

Oh how dear are those places when empty

With you staying still, between earth and sky

Like a cypress,

That dreams for years to  leave the graves and become

A mast on a ship.

Tassos Korfis, Praises (1993)

z    z    z    z

ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΧΩΡΩΝ

Ω πόσα ποιήματα βιωμένα και όχι γραμμένα... 
Σε καφενεία σταθμών ή σε ανήσυχες αποβάθρες
Την ώρα που το σμίξιμο ακολουθεί το χαμό,
Και πρέπει να ενωθείς με το πλήθος
Ή άσκοπα να περιμένεις το νυχτερινό επιβάτη.

Ω πόσο προσφιλείς είναι αυτοί οι μεγάλοι χώροι όταν αδειάζουν 
Και μένεις ασάλευτος, ανάμεσα στη γη και τον ουρανό 
Σαν το κυπαρίσσι, 
Που χρόνια ονειρεύεται ν' αφήσει τους τάφους, να γίνει 
Κατάρτι σε πλοίο.

  Τάσος Κόρφης , Εγκώμια (1993)