Michalis Ganas

                                                      Angel Zárraga (1886 - 1946), The poet


Postscript on a reading

( To Joseph Brodsky)


Oh Lord,

make me worthy of reading

more of his poems

without blunting in the least

my jealousy for seeing someone else

translating exquisitely

my silences.

And throw me to hell afterwards

or wherever they speak russian.


Michalis Ganás




ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΣΕ ΜΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΗ

        (Στον Γιόζεφ Μπρόντσκι)

Κύριε
αξίωσέ με να διαβάσω
και άλλα ποιήματά του
χωρίς ν’ αμβλύνεις στο ελάχιστο
τη ζήλια μου
που βλέπω κάποιον άλλο
να μεταφράζει απαράμιλλα
τις σιωπές μου.

Και ρίξε με στην Κόλαση μετά
ή οπουδήποτε μιλάνε ρώσικα.

Μιχάλης Γκανάς, Τα Μικρά, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2000

Christos Laskaris

                                                            Aurora - Jose de Madrazo y Agudo (1781-1859) 

Innocence

Aurora knows nothing

when she breaks happy 

and gets stronger

and evolves into day.

 nothing

of the darkness that approaches.

Christos Laskaris

Αθωότητα

Δεν ξέρει τίποτα η αυγή
όταν χαράζει ευτυχισμένη
και δυναμώνει
και σε μέρα ξετυλίγεται.

τίποτα
απ' το σκοτάδι που ζυγώνει.


Χρίστος Λάσκαρης

Titos Patrikios

                                              Amedeo Modigliani, The Young Apprentice

TO KEEP LEARNING

When some day you get to discover

how many more illusions you sustained

When you are made to acknowledge

all those you had never wished to admit 

when  even the last idol falls

in which you used to put your faith

only then you may get to learn

how deep they go , how dark are

the roots of every deed you took.

Titos Patrikios, apprenticeship again

ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ  

Όταν φτάσεις κάποτε ν' ανακαλύψεις
πόσες ακόμα αυταπάτες συντηρούσες
όταν αναγκαστείς ν' αναγνωρίσεις
κι εκείνα που δεν ήθελες να παραδεχτείς
όταν πέσει και το τελευταίο είδωλο
που πάνω του στήριζες την πίστη σου

τότε μπορεί ν' αρχίσεις να μαθαίνεις
πόσο βαθιά πηγαίνουν, πόσο είναι σκοτεινές 

οι ρίζες της καθεμιάς σου πράξης. 

ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ, Μαθητεία ξανά 

Titos Patrikios

                                              Spyros Vassiliou

The problem with the pronouns

We say we and we mean I

we say you and we mean I

we say he and mean I again .

Basically only by “I”

we can comprehend

the other…

Titos Patrikios

Το πρόβλημα με τις αντωνυμίες

Λέμε εμείς και εννοούμε εγώ

λέμε εσύ και εννοούμε εγώ

λέμε αυτός και εννοούμε πάλι εγώ.

Στην ουσία μόνο με το εγώ

μπορούμε να εννοήσουμε

κάποιον άλλο.



~Τίτος Πατρίκιος

Chryssanthie Polyzou

                               Old Centaur teased by Eros, roman copy of a classical greek original, Louvre

I was trying to hear you

by being an apprentice

to the sound of absence.

Where does all that Love go

when eyes lose sight of eyes

and lips embrace silence?

Does it become a night prayer or

a Centaur shirt to scratch

the tender flesh of the word?

Chryssanthie Polyzou , Oropedio spring summer 2018




Σ’ αφουγκραζόμουν μαθητεύοντας

στον ήχο της απουσίας.

Πού πάει αλήθεια τόσος Έρωτας

όταν τα μάτια χάνονται

και τα χείλη ασπάζονται

τη σιωπή;

Γίνεται νυχτερινή προσευχή

ή πουκάμισο Κενταύρου

χαράζοντας την τρυφερή σάρκα

της λέξης; 

Χρυσάνθη Πολύζου,  Οροπέδιο , Άνοιξη Καλοκαίρι 2018

Dora Kaskali

                                                    Marc Chagall, Les Amoureux - 1928

His words

You wave me·
scratching the walls of habit.
You set me free
paying as bail
topazes, moonstones, cobalt. Eye amulets.
You drag me intο your light
you, lantern of the after rain
crystal that returns my reflection clear.
Relaxed.
You tame the scorpion
I was feeding on my arm
I lean on your sand dune
thirsty mouth and all my limbs get wet.
You make me give birth to words
I call anticipation
engulfing your spirit
I break you, pieces
of flesh, of guilt, of lust and deprivation.
I put you on, my little
installation
eerie monster
my treasure.


Said he.


Let his poem be done.


Dora Kaskali, Somewhere to lean on, Melani 2018

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΥ

Με ανεμίζεις·
τρίζεις τους τοίχους της συνήθειας.
Με αποφυλακίζεις
δίνοντας εγγύηση
τοπάζια, φεγγαρόπετρα, κοβάλτιο. Μάτια φυλακτό.
Με σέρνεις στο φως σου
φανέ του απόβροχου
κρύσταλλο που επιστρέφει το είδωλό μου καθαρό.
Ησυχασμένο.
Εξημερώνεις το σκορπιό
που τάιζα στο μπράτσο.
Στη θίνα σου ακουμπώ
στόμα διψασμένο κι όλα τα μέλη υγραίνονται.
Μου γεννάς λέξεις
που βαφτίζω στην προσδοκία
το νόημά σου εγκολπώνοντας.
Σε σπάζω, κομμάτια
σάρκας, ενοχής, κάβλας και στέρησης.
Σε φορώ μικρή μου
εγκατάσταση
απόκοσμο τέρας
θησαυρέ μου

Είπεν εκείνος.

Γενηθήτω το ποίημά του.


Δώρα Κασκάλη, Κάπου ν’ ακουμπήσεις, Μελάνι 2018

Tassos Livaditis

                                                                            Evert Collier, Still life, 1696 

And  if I have lost my life
I have lost it over things  unimportant,
a word,
a key,
a yesterday or a tomorrow.
Yet my nights always have
a scent of violet
because I remember...

Tassos Livaditis

Κι αν έχασα την ζωή μου
την έχασα για πράγματα ασήμαντα,
μια λέξη,
ένα κλειδί,
ένα χτες ή ένα αύριο.
Όμως οι νύχτες μου έχουν πάντα
ένα άρωμα βιολέτας
γιατί θυμάμαι....


ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

Yiannis Patilis

Kay Sage

  Even the wind

  by blowing on your body

  has become a sculptor

  Yiannis Patilis

Ως κι ο αέρας
Το κορμί σου φυσώντας
Σπούδασε γλύπτης

Γιάννης Πατίλης

Yiannis Patilis

                                                                    Jan Van der Kooi
 I can still talk with you


Your letters were sent by the rain
and the wind!...
Whenever you knocked on my windowpane
I was getting out in the street and listened:
that you were a cloud that set off
and came to cry above my house
in the city...

Yiannis Patilis


Μπορώ ακόμα και μιλώ μαζί σου

Τα γράμματά σου τα' στελνες με τη βροχή
και τον αέρα!...
Όταν μου χτύπαες το τζάμι έβγαινα
κατέβαινα στο δρόμο κι άκουγα:
πως σύννεφο ήσουν που ξεκίνησες
κ' ήρθες να κλάψεις πάνω απ' το σπίτι μου
στην πόλη...

 Γιάννης Πατίλης,
 Μη καπνιστής σε χώρα καπνιζόντων (ποιήματα 1970-1980), εκδ. Ύψιλον, Αθήνα 1982.

Laskaris Christos

                                                            William Turner,  A Storm (Shipwreck) 1823

The shipwreck

I catch myself from time to time

to sigh deeply 

with a sob.

 As if inside me  a shipwreck 

has stirred.

Christos Laskaris

Το ναυάγιο  

Πιάνω τον εαυτό μου πότε πότε  

να αναστενάζει, βαθιά 

με αναφιλητό. 

Σα να 'χει μέσα μου σαλέψει

κάποιο ναυάγιο. 

Χρίστος Λάσκαρης

Haris Vlavianos

                                                    Amedeo Modigliani , the apprentice

V

I am not an ordinary man.
I am a man in love.

I think of you  not as the one who thinks
but as the one who loves.

Haris Vlavianos


V

Δεν είμαι άνθρωπος κοινός.
Ένας ερωτευμένος είμαι.

Σε σκέφτομαι όχι σαν κάποιος που σκέφτεται
αλλά σαν ο ένας που αγαπάει.

Χάρης Βλαβιανός

Panos Kyparissis

                                                       Henri Manguin, bather seated by a cassis

The small of satisfaction

To the limits

The way they love each other

 the sea and the sky

* * *

It shines so bright

your arm at night

or is it broken moons that pass by?

* * *

Newly wed the sea

unkissed in your feet

and you mind only her depth

* * *

Seeing medusas for years

counting fevers

of your lips

How can you grow mature unkissed?

* * *

What are you saying to the wilderness

and it does not pour its shade on your face?

* * *

I slide inside

through the fresh arch of your body

silent vessel of the night

into a deep voyage of salvation

Without doubts, without shores

Panos Kyparissis, Black cotton, 2009

Μικρά της ηδονής

Στα όρια
Όπως αγαπιούνται
θάλασσα κι ουρανός


* * *

Λάμπει λευκή
η ωλένη σου τις νύχτες
ή περνούν σπασμένα τα φεγγάρια; 

* * *

Νεόνυμφη θάλασσα
αφίλιτη στα πόδια σου
και ΄συ λογαριάζεις το βυθό της


* * *

Μέδουσες έβλεπες χρόνια
και πυρετούς μετρούσες
των χειλιών σου

Πώς να ωριμάσεις αφίλητος;


* * *

Τι λες της ερημιάς 

και δε σε σκοτεινιάζει;


* * *

Γλιστρώ μέσα
από τη χλωρή αψίδα του κορμιού σου
σιωπηλό καράβι της νύχτας
σε ταξίδι βαθύ του λυτρωμού
Δίχως αμφιβολίες, δίχως ακτές 

Πάνος Κυπαρίσσης,  "Μαύρο βαμβάκι", Μελάνι, 2009

Chryssanthie Polyzou

                                                      Pieter Bruegel the Elder - The Tower of Babel (Vienna)


        Little Bible

                                                                                "To love means to glorify"
                                                                                         Giorgos Chimonas

I was setting up my own Babel tower.
Not to touch the sky.
No.
Just to glorify you.
But the only thing
I trully needed
was an Ark
to spare me
from your deluge.

Chryssanthie Polyzou



Μικρή Βίβλος
                                                                   
                                                                   "Αγαπώ σημαίνει κάνω κάποιον ένδοξο"
                                                                                              Γιώργος Χειμωνάς

Έστηνα τη δική μου Βαβέλ.
Όχι για ν' αγγίξω τον ουρανό.
Όχι.
Μονάχα για να σε δοξάζω.
Μα το μόνο που τελικά
χρειάστηκα
ήταν μια Κιβωτός
να με σώσει
απ' το δικό σου
Κατακλυσμό.

Χρυσάνθη Πολύζου

Dimitris Antoniou

   Antonio Guzman Capel, flores y otros objetos

                                    
30
You are going to suffer again
playing with poetry;
it's like a medicine:
you should know the dosage,
to find the cure for poison.

Dimitris Antoniou


30
Θα πάθεις πάλι
με ποίηση παίζοντας˙
είν' σαν φάρμακο:
πρέπει δόση να ξέρεις,
στη γιατρειά από φαρμάκι.


Δημήτρης Αντωνίου,  Τάνκα

Nassos Vagenas

                                Sofonisba Anguissola, the chess game, 1555


 How can I beat you.

You set the rules. And you take

all of my soldiers one by one.You surround

my towers. My knights are scared

and wander around at a loss.

But how could I beat you. My 

very queen is fooling around.

She keeps betraying me among the weeds

with your soldiers and bishops.

Nassos Vagenas

Πώς να σε κερδίσω.

Με παίζεις όπως θέλεις. Και μου παίρνεις 

έναν-έναν τους στρατιώτες. Μου κυκλώνεις .

τους πύργους. Τ’ άλογά μου έχουν τρομάξει

και τριγυρνούν εδώ κι εκεί χαμένα.



Μα πώς να σε κερδίσω. Που ακόμα 

κι αυτή η βασίλισσά μου ξεπορτίζει. 

Και με προδίνει αδιάκοπα μέσα στα χόρτα 

με τους στρατιώτες και τους αξιωματικούς σου.



Νάσος Βαγενάς

Hector Kaknavatos

                            
                                                       Chryssanthie Polyzou, summer in Scopelos, 2018


6
Little sparrow

tell her if you see her

she made of me a cicada

that has never taken joy out of fire

nor of the glow of the wells

of the silence of the split figs 

or the seduced bluish purple sea

the startled noon

tell her

she made of me a voiceless cicada.

Hector Kaknavatos

6
Σπούργε
αν τηνε δεις ναν της το πεις
που μ’ έκανε τζιτζίκι
που όμως δεν την χάρηκε την πυρκαϊά
των πηγαδιών τη λάμψη
των σχισμένων σύκων τη σιωπή
το μαυλισμένο μπλάβο πέλαγο
το σαστισμένο μεσημέρι
ναν της το είπεις που
άχορδο μ’ έκανε τζιτζίκι.

Έκτωρ Κακναβάτος

Hector Kaknavatos

                                                       Frantisek Kupka, Le tourbillon, 1924

Of love

5
I belong to the storm
That's why I love you
I belong to the whirlwind
That's why I love you
It's within  me that you are the vortex
It's  you who broke the shaft
That was keeping the order
And all became war cries
Victorious frantic vowels
That's why I love you.

Hector Kaknavatos

Του έρωτα

5
Εγώ είμαι της θύελλας
Γι’ αυτό σ’ αγαπώ
Είμαι της λαίλαπας
Γι’ αυτό σ’ αγαπώ
Είναι που εντός μου είσαι η δίνη
Είναι που έσπασες τον άξονα
Που κράταγε την τάξη
Κι όλα γίναν ιαχές
Νικηφόρα έξαλλα φωνήεντα
Γι’ αυτό σ’ αγαπώ.

Έκτωρ Κακναβάτος