I can still talk with you
Your letters were sent by the rain
and the wind!...
Whenever you knocked on my windowpane
I was getting out in the street and listened:
that you were a cloud that set off
and came to cry above my house
in the city...
Yiannis Patilis
Μπορώ ακόμα και μιλώ μαζί σου
Τα γράμματά σου τα' στελνες με τη βροχή
και τον αέρα!...
Όταν μου χτύπαες το τζάμι έβγαινα
κατέβαινα στο δρόμο κι άκουγα:
πως σύννεφο ήσουν που ξεκίνησες
κ' ήρθες να κλάψεις πάνω απ' το σπίτι μου
στην πόλη...
Γιάννης Πατίλης,
Μη καπνιστής σε χώρα καπνιζόντων (ποιήματα 1970-1980), εκδ. Ύψιλον, Αθήνα 1982.
Λίγοι σκόρπιοι στίχοι ακόμα, δείγμα εξαίσιας γραφής:
ReplyDeleteΤα χέρια μας μιλήσανε
μ’ όλους τους συμπλεκτικούς συνδέσμους.
Τα μάτια μας πιαστήκανε
από τα χέρια μας και τα μαλλιά μας.
***
Ως κι ο αέρας
Το κορμί σου φυσώντας
Σπούδασε γλύπτης
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΤΙΛΗΣ
Ε...λοιπόν συμπτωματικά δουλεύοντας στο σχολείο με την Τρίτη τάξη στο γυμνάσιό μας χαϊκού, ένα κοριτσάκι μου βρήκε ακριβώς αυτό το μικρό του Πατίλη! :-)
ReplyDelete