SUNDAY GLORY
The girl opposite in the grove
converses with desires and unbroken secrets.
Her hands show the streets
her feet set fire on the song of the grass
her eyes say good morning to the fresh light.
The sun shines on her forehead
her forehead shines better than the sun.
Her endless hair is music
that wishes to go crazy.
As a whole she is the welcome of love
the most suitable heading for Sunday.
Thomas Gorpas, Future stops, 1979
ΔΟΞΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Η κοπέλα απέναντι στο άλσος
συνομιλεί μ' επιθυμίες κι ατσάκιστα μυστικά.
Τα χέρια της δείχνουν τους δρόμους
τα πόδια της προσανάβουν το τραγούδι της χλόης
τα μάτια της καλημερίζουν το δροσερό φως.
Ο ήλιος λάμπει στο μέτωπό της
το μέτωπό της λάμπει πιο καλά από τον ήλιο.
Τ' ανεξάντλητα μαλλιά της μουσική
που θέλει να τρελαθεί.
Ολόκληρη είναι το καλωσόρισμα της αγάπης
ο πιο αρμόδιος τίτλος της Κυριακής.
Θωμά Γκόρπα Στάσεις στο μέλλον, Εγνατία 1979
Αγαπάμε τρελά Γκόρπα. Beat ποιητής. Πρόσφατα αγόρασα τα Άπαντά του. Ο λόγος του χωρίς περιστροφές και υπονοούμενα διαθέτει μια ευθύτητα που ενίοτε, ίσως, σοκάρει.
ReplyDeleteΩραιότατο το ποίημα που διαλέξατε, γεμάτο φως και νιάτα.
Από τα πιο αγαπημένα μου:
*
Αναπόληση
Θα καταργήσω τον ουρανό, θα καταργήσω τη γη
και θ’ αφήσω μόνο ένα ουζερί
για ένα πιοτό για ένα τραγούδι για ένα χορό
κι εσύ να περνάς απ’ έξω.
***
Ποιοι μας αγαπάνε;
Αυτό το καλοκαίρι ποιος θα το πάρει;
Ποιοι μας αγαπάνε;
Κλειστό μαγαζί
κλειστό μαγαζί της αγάπης.
Κι αυτό το καλοκαίρι φέρνει για μένα μπάνια
σ’ αχρησιμοποίητες ακρογιαλιές
θαλασσινά ναπολιτάνικα φαγιά μπύρες ουίσκια
άγρια εκμετάλλευση εχθρών και φίλων
αποκρουστικά ξενύχτια σε ντεκόρ ποιητικά κι ευχάριστα.
Είμαι κουρασμένος πολύ κουρασμένος μέσα
πώς θέλετε να το δείτε ανοίξτε με να το δείτε
έχω όμως κουράγιο
αδυνατώ να επιχειρήσω με πνεύμα επιχειρησιακό την ηλικία μου
αδυνατώ να πιστέψω πως αγάπησε έστω κι ένας έως τώρα
αδυνατώ να βρω μια σκοπιμότητα στην τέχνη
εκτός της σκοπιμότητος πως πρέπει να ζήσει κι αυτή
όπως τόσα άλλα ωραία ή χαμερπή αδιάφορο…
Σου λέω:
Θέλω να γείρω… να ξεκουραστώ… να γείρω…
να μάθω πάλι να μετράω τ’ άστρα χωρίς να χάνω και τον ουρανό
να ξαναγίνω θαυμαστής του ηλιοβασιλέματος
να λαχταράω το τσιγάρο ενώ δεν το έχω μάθει ακόμα.
Σου λέω:
Εγώ που αγάπησα τα πάντα πριν να τα γνωρίσω θέλω
ν’ αγαπήσω κάτι επιτέλους που το ξέρω!…
μα τι όμορφα κομμάτια μου διάλεξες!!! :-)
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDelete