You still travel noisy country house
and your crazy heart
still insists on summer.
You still pump water out of the well,
even at nights
you breathe passion.
A magical image
and unquenchable sorrow,
you still hold
the kid
in your heart.
Christos Laskaris
Ταξιδεύεις ακόμα βουερό σπίτι της εξοχής
κι ακόμα η τρελή σου ψυχή
επιμένει στο καλοκαίρι.
Ακόμα αντλείς απ΄το πηγάδι νερό,
ακόμα τις νύχτες
με πάθος ανασαίνεις.
Εικόνα μαγική
και άσβηστη θλίψη,
ακόμα κρατάς
το παιδί
στην καρδιά σου.
Ταξιδεύεις ακόμα βουερό σπίτι της εξοχής
κι ακόμα η τρελή σου ψυχή
επιμένει στο καλοκαίρι.
Ακόμα αντλείς απ΄το πηγάδι νερό,
ακόμα τις νύχτες
με πάθος ανασαίνεις.
Εικόνα μαγική
και άσβηστη θλίψη,
ακόμα κρατάς
το παιδί
στην καρδιά σου.
Χρίστος Λάσκαρης, Ποιήματα, Γαβριηλίδης, 2009
Υπαρξιακός ποιητής ο Χρίστος Λάσκαρης, με διάχυτη μελαγχολία καὶ έντονη νοσταλγία, κυρίως γιὰ τὴν παιδικὴ ηλικία.
ReplyDeleteΔεν βρίσκετε ότι τα ποιήματά του, αν και ολιγόλογα, αφήνουν να εννοηθούν πολλά;
*
ΤΟ ΠΑΙΔΙ
Ὅταν καμιὰ φορά γυρίσω πίσω καὶ κοιτάξω
μὲς στὸ μακρὺ δρόμο,
πάντα στὸ βάθος βλέπω
ἕνα παιδί.
Τροφοδοτεῖ μὲ τὰ λυπημένα μάτια του
τὰ ποιήματά μου.
Χρίστος Λάσκαρης
*
Για να φτάσω ως εσένα
Για να φτάσω ως εσένα,
χαμόγελο παιδικό,
πρέπει πολύ να ονειρευτώ.
πολύ,
μέσα στο όνειρο να ευτυχίσω.
Χρίστος Λάσκαρης
*
Αθωότητα
Δεν ξέρει τίποτα η αυγή
όταν χαράζει ευτυχισμένη
και δυναμώνει
και σε μέρα ξετυλίγεται.
τίποτα
απ' το σκοτάδι που ζυγώνει.
Χρίστος Λάσκαρης
Είναι και τρία εξαιρετικά! Ευχαριστώ πολύ Ρόζα μου!
ReplyDelete