From love
So hungry
like dogs left forgotten on empty properties
neglected to be fed by their masters.
Hunger darkens the hearts
drives them wild in the night
and if a passer-by happens to slow down
to reach out his hand through the bars
the hearts then rush
and this very hand from the side of the heart
even before it senses the pain
they tear it apart.
Georgia Triantafyllidou, A right to expectation (2008)
Γέμισε ο τόπος πεινασμένες καρδιές.
Τόσο πεινασμένες
σαν τα σκυλιά που τα ξεχνούν σ' άδεια οικόπεδα
και αμελούν τ' αφεντικά να τα ταΐσουν.
Η πείνα μαυρίζει τις καρδιές
τις αγριεύει μες στη νύχτα
κι αν τύχει κάποιος να κοντοσταθεί
μέσ' απ' τα κάγκελα το χέρι του ν' απλώσει
ορμούνε τότε οι καρδιές
κι αυτό το χέρι απ' το μέρος τής καρδιάς
προτού καλά καλά νιώσει τον πόνο
το ξεσκίζουν.
Γεωργία Τριανταφυλλίδου, Δικαίωμα προσδοκίας (2008)
Από αγάπη
Γέμισε ο τόπος πεινασμένες καρδιές.
Τόσο πεινασμένες
σαν τα σκυλιά που τα ξεχνούν σ' άδεια οικόπεδα
και αμελούν τ' αφεντικά να τα ταΐσουν.
Η πείνα μαυρίζει τις καρδιές
τις αγριεύει μες στη νύχτα
κι αν τύχει κάποιος να κοντοσταθεί
μέσ' απ' τα κάγκελα το χέρι του ν' απλώσει
ορμούνε τότε οι καρδιές
κι αυτό το χέρι απ' το μέρος τής καρδιάς
προτού καλά καλά νιώσει τον πόνο
το ξεσκίζουν.
Γεωργία Τριανταφυλλίδου, Δικαίωμα προσδοκίας (2008)
Συνειρμός:
ReplyDeleteΑγάπη
Όρμηξαν και τον ξέσκισαν στα δυο
η λέαινα η μεγάλη κι η λέαινα η μικρή
με νύχια κόκκινα, με δόντια αστραφτερά.
(Και όλο αυτό στη γλώσσα τους το λένε αγάπη.)
Τη σάρκα σπάραξαν και μόνο στην καρδιά
και στο μυαλό σαν έφτασαν χυμήξανε
η μια στην άλλη μήπως κι αστοχήσουν
στη δίκαιη μοιρασιά.
(Και όλο αυτό στη γλώσσα τους το λένε αγάπη.)
Τέλος ριχτήκαν λιμασμένες και του λιάνισαν
τα κόκαλα κι ηδονικά τα τραγανίσανε
ως το μεδούλι κι έγλειψαν το χυμένο αίμα
μην απομείνει τίποτε να τον θυμίζει πια.
(Και όλο αυτό στη γλώσσα τους το λένε αγάπη.)
Ανέστης Ευαγγέλου, Η επίσκεψη και άλλα ποιήματα (1987)
Σ ευχαριστώ για το τόσο καίριο ποιητικό σχόλιο, Ρόζα μου, που παρεμπιπτόντως άρεσε τόσο πολύ και στην ποιήτρια, όπως μου σχολίασε στο facebook.
ReplyDeleteΧαίρομαι όταν συνομιλούν τα ποιήματα.
ReplyDeleteΑκόμα καλύτερα όταν συνομιλούν και οι ποιητές. Όχι πάντα αυτονόητο.