They just leave one day
the ones we loved
they turn the corner of the street
without even a farewell nod.
Now the house has more space
we are moving some furniture
we tidy up
there are some old papers left on the table
receipts and bills
we discreetly collect them
but when we go to burn them they don't burn
they squish on our fingers
we tear them into small pieces
we bury them in the garden
but in the evening they are on the table still
yellowed
burnt on the edges
and we go in and out of the house abstractly
which now has more space
because one by one the ones we loved left
so simply and quietly one day
they turned the corner of the street.
Amalia Tsaknia
Έτσι απλά φεύγουν μια μέρα
εκείνοι που αγαπήσαμε
στρίβουνε στη γωνιά του δρόμου
χωρίς ούτε ένα νεύμα αποχαιρετισμού.
Τώρα το σπίτι έχει περισσότερο χώρο
μετακινούμε κάποια έπιπλα
συγυρίζουμε
έχουν μείνει κάτι παλιά χαρτιά στο τραπέζι
αποδείξεις και λογαριασμοί
εμείς διακριτικά τα μαζεύουμε
αλλά όταν πάμε να τα κάψουμε αυτά δεν καίγονται
τσουρουφλίζονται στα δάχτυλά μας
τα σκίζουμε σε μικρά κομμάτια
τα θάβουμε στον κήπο
με το βράδυ να τα πάλι στο τραπέζι
κιτρινισμένα
καψαλισμένα στις άκρες
κι εμείς μπαινοβγαίνουμε αφηρημένα στο σπίτι
που έχει τώρα περισσότερο χώρο
γιατί ένας ένας φύγαν εκείνοι που αγαπήσαμε
έτσι απλά κι αθόρυβα μια μέρα
έστριψαν στη γωνιά του δρόμου.
Αμαλία Τσακνιά