Michalis Ganas

                                           
                                              Auguste Rodin, Pygmalion and Galatea, 1908


I form you little by little every night.
Every crack of dawn I crumble and fall with you.

I 'll never see you as a whole.
Nor will I have you. Every time 
your limbs are  freshly made and scattered.
I ve been omnipotent for your sake
 but not  a God.
What shall I do with such omnipotence 
when miracles are forbidden?

Michalis Ganas


Σε πλάθω λίγο λίγο κάθε νύχτα.
Ερχεται η μέρα και γκρεμίζομαι μαζί σου.

Ολόκληρη δεν θα σε δω ποτέ.
Ούτε θα σ' έχω. Κάθε φορά
πρωτόπλαστα τα μέλη σου και σκόρπια.
Εγινα παντοδύναμος για χάρη σου
δεν έγινα θεός.
Τι να την κάνω τόση παντοδυναμία
όταν απαγορεύεται το θαύμα.

Μιχάλης Γκανάς | Συλλογή: Παραλογή

Dione Dimitriadou

                                 Detail of Portrait of a Woman Holding a Pencil and a Drawing by Robert Lefèvre, ca. 1808

[With a soft pencil]

With a soft pencil  sliding on a piece of paper
poems of love are written

The other, the hard one of eros,
asks for a sharp  spike
To fall violently and engrave the pages

And when the paper becomes a rag
it asks
to  write on
your very flesh

Who said that love  is just for fun?
Nor is poetry for sure.

Dione Dimitriadou


[ΜΕ ΜΑΛΑΚΟ ΜΟΛΥΒΙ]

με μαλακό μολύβι
να γλιστράει στο χαρτί
γράφονται ποιήματα αγάπης

το άλλο το σκληρό του έρωτα
ζητάει κοφτερή ακίδα
βίαια να πέφτει
να χαράζει τις σελίδες

κι όταν κουρέλι γίνει το χαρτί
να γράφει πάνω σου
κατάσαρκα

ποιος είπε ότι αστειεύεται ο έρωτας;
μα ουτε και η ποίηση άλλωστε

Διώνη Δημητριάδου (από τη συλλογή Ο Ευτυχισμένος Σίσυφος, 2019)