Meskos Markos

                                                                      Alphonse Osbert , lyric poetry

Every poem begins with a title (if any).

The authentic poem has its before and its after for sure.

The present is claimed by  a bunch of suitors.


Markos Meskos, Advocacy of Poetry, 2015

{    {   {    {  {    

Kάθε ποίημα ξεκινάει από τον τίτλο (εάν έχει).

Το αυθεντικό ποίημα έχει το πριν και το μετά σίγουρα.

Το σήμερα διεκδικείται από ένα σωρό μνηστήρες.


Μάρκος Μέσκος, Συνηγορία Ποιήσεως , Εκδ. Κίχλη 2015

Angeliki Lalou

                                     Photo A. Lalou

Every night

I throw my heart to the sea

every dawn

I find it on the sand

a stone

washed ashore by the wave

I clean it from the seeweeds

I wash it from the seasalt

I engrave stories on top

and carry it for a while

in my pockets 

since you refused it

and gave it back to me

till it gets dark again

to throw it back to the sea

a recurrent sacrifice

with the hope it's all over one day

and my offer is accepted

by keeping my heart

in your seabottom

among seashells

and other human wrecks

 

Angeliki Lalou

 

 

z    z    z    z

 

 

Κάθε βράδυ

ρίχνω την καρδιά μου

στη θάλασσα

κάθε αυγή

τη βρίσκω στην άμμο

πέτρα που το κύμα

την ξέβρασε

την καθαρίζω από τα φύκια

την πλένω από το αλάτι

σκαλίζω πάνω της ιστορίες

για λίγες ώρες την κουβαλάω

στις τσέπες

από τότε που την αρνήθηκες

και μου την έδωσες πίσω

ώσπου να βραδιάσει ξανά

και να τη ρίξω πάλι στη θάλασσα

μια επαναλαμβανόμενη θυσία

με την ελπίδα να τελειώσει κάποτε

και να δεχτείς την προσφορά μου

κρατώντας την καρδιά μου στο βυθό σου

ανάμεσα σε κοχύλια 

και άλλα ανθρώπινα ναυάγια

 

Αγγελική   Λάλου

 

 

Charalambos Giannakopoulos

                                                                               Christos Bokoros , the essentials

In Eumaeus's hut

 

It's so nice over here, said Ulysses
drinking his sweet wine
eating the meat
offered by Eumaeus,


let it never be over that moment
when we sit and tell stories,
half false  half true,
and outside our door the dogs lay in the sun.

Charalambos Giannakopoulos (Letters to a very young poet)

Στην καλύβα του Εύμαιου 

Καλά είναι εδώ, είπε ο Οδυσσέας 
πίνοντας το γλυκό κρασί 
και τρώγοντας το κρέας  
που του πρόσφερε ο Εύμαιος, 


ποτέ να μην τελειώσει αυτή η στιγμή
που καθόμαστε και λέμε ιστορίες,
μισοψεύτικες μισοαληθινές, 
κι έξω απ' την πόρτα λιάζονται τα σκυλιά. 


Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος  (Γράμματα σ' έναν πολύ νέο ποιητή ,εκδ. Πόλις).

Manolis Anagnostakis, chess

 

                                                                                           photo,   René Maltête

The chess

Come on let's play...

I 'll offer you my queen.

(She was once my favourite.

I have no favourite anymore)

I'll offer you my rooks

(I no longer shoot at my friends

they have  already been dead before me)

This king has never been mine.

And after all what shall I do with all these soldiers?

(They are moving forward, blind ,without even  a dream)

Everything, even my knights I will give you

I 'll only keep this crazy bishop

who knows how to cross only in one colour

striding from one end to the other

laughing in front of so many armours of yours

suddenly striking your lines

agitating your solid factions.


And this game has no ending.


Manolis Anagnostakis


Το Σκάκι

Έλα να παίξουμε.
Θα σου χαρίσω τη βασίλισσά μου.
( Ήταν για μένα μια φορά η αγαπημένη.
Τώρα δεν έχω πιά αγαπημένη )

Θα σου χαρίσω τους πύργους μου
( Τώρα πιά δεν πυροβολώ τους φίλους μου
Έχουν πεθάνει καιρό πριν από μένα )

Κι ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου.
Κι ύστερα τόσους στρατιώτες τι τους θέλω;
( Τραβάνε μπρός, τυφλοί, χωρίς καν όνειρα )

Όλα , και τα άλογά μου θα στα δώσω.
Μονάχα ετούτον τον τρελό μου θα κρατήσω.
Που ξέρει μόνο σ ένα χρώμα να πηγαίνει

Δρασκελώντας τη μια άκρη ως την άλλη
Γελώντας μπρός στις τόσες πανοπλίες σου
Μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά
Αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις.


Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα.


Μανόλης Αναγνωστάκης (1925-2005)

Thomas Ioannou

 

                                               Pablo Picasso, embrace, 1900

FIRST AID



I know, there will be no antidote
To the venom of existence
Poisoned we 'll  depart 
From this world' s  exile
So will our kisses turn bitter one day
It 's when our words
Spread their ink
On the mucosa of the night
But come let 's embrace tonight
Love is always on call
It does not save lives
But it knows how to give first aid
At least  a basic wound treatment



Thomas Ioannou, 15 Ippokratous st. , 2011







ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ

Ξέρω, δε θα βρεθεί αντίδοτο
Στο δηλητήριο της ύπαρξης
Φαρμακωμένοι θα φεύγουμε
Από την ξενιτειά του κόσμου

Έτσι και τα φιλιά μας πικρίζουν κάποτε
Είναι τότε που τα λόγια μας
Σταλάζουν τη μελάνη τους
Στους βλεννογόνους της νύχτας

Μα έλα να αγκαλιαστούμε απόψε
Εφημερεύει πάντοτε η αγάπη

Δε σώζει ζωές
Ξέρει όμως να δίνει τις πρώτες βοήθειες
Έστω μια απλή περιποίηση τραυμάτων

 

Θωμάς Ιωάννου

(Από τη συλλογή «Ιπποκράτους 15», Σαιξπηρικόν, 2011)

Katerina Gogou

                 Canova, sleeping Endymion

Poem

Let us go, my beauty

where the crack of dawn on the peaks becomes  pale blue and  rose

let us go  where naked girls

galloping on wild horses

get their hair waving

and entangled

with peach blossoms and red stars. 

There

at the edge of the cherry branch

the ivory prince has fallen asleep

and sees you in his dream...

 

Katerina Gogou , My name is Odessey, Poems

v  v  v  v  v

 

Ποίημα

 

Πάμε, όμορφή μου

εκεί που χαράζει στις κορυφές αχνογαλάζιο ροζ

πάμε εκεί όπου κορίτσια γυμνά

απάνω σ'άγρια άλογα καλπάζοντας

τα μαλλιά τους ανεμίζουνε

και πάνω τους σκαλώνουνε

άνθια ροδακινιάς και κόκκινα αστέρια.

Εκεί

στην άκρη του κλαδιού της κερασιάς

ο φιλντισένιος πρίγκιπας αποκοιμήθηκε

Και βλέπει εσένα στ'όνειρό του....

Κατερίνα Γώγου (απόσπασμα από το "Με λένε Οδύσσεια",Τώρα να δούμε εσείς τι θα κάνετε, Καστανιώτης) 

Amalia Tsaknia

                                                            Giorgio De Chirico, the Enigma of the Hour

I  have no need for clocks.
Through your shadow I can measure  time
precisely.
 
Amalia Tsaknia
 

{     {    {     {     

Δεν έχω ανάγκη τα ρολόγια.
Από τον ίσκιο σου βρίσκω τις ώρες
με ακρίβεια.
 
 
Αμαλία Τσακνιά

Polyzou Chryssanthie

                                                                     Auguste Rodin , Thought

Inquiry

And if as you say there is no God
who shall I thank
for your existence?


Chryssa Polyzou

{    {   {    {  {    

Απορία

Κι αν όπως λες  δεν υπάρχει Θεός
ποιον  να ευχαριστήσω
που υπάρχεις;


Χρυσάνθη Πολύζου,περ. Εμβόλιμον, 2015

Kiki Dimoula, The plural

Christos Bokoros

The plural

 

Love
noun common
but substantive
in singular.
Gender
neither masculine  nor feminine,
gender defenseless.
In plural
defenseless loves.

Fear
common noun
in the beginning in singular
and then in plural:
Fears
The fears
of everything
from now on.

Memory

proper noun of sorrows,
in singular
only in singular
and indeclinable.
Memory, memory,  memory.

Night
common noun ,
gender feminine,
in singular.
In plural
nights.
The nights from now on.

 

 

Kiki Dimoula , "the little of the world", 1971

 

{    {   {    {  {    

Πληθυντικός αριθμός

 
Ο έρωτας,
όνομα ουσιαστικόν
πολύ ουσιαστικόν,
ενικού αριθμού,
γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού,
γένους ανυπεράσπιστου.
Πληθυντικός αριθμός
οι ανυπεράσπιστοι έρωτες.
 
Ο φόβος,
όνομα ουσιαστικόν,
στην αρχή ενικός αριθμός
και μετά πληθυντικός:
οι φόβοι.
Οι φόβοι
για όλα από δω και πέρα.
 
Η μνήμη,
κύριο όνομα των θλίψεων,
ενικού αριθμού,
μόνον ενικού αριθμού
και άκλιτη.
Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη.
 
Η νύχτα,
όνομα ουσιαστικόν, γένους θηλυκού,
ενικός αριθμός.
Πληθυντικός αριθμός
οι νύχτες.
Οι νύχτες από δω και πέρα.
 
Κική Δημουλά , "Το λίγο του κόσμου", 1971
 

Aris Alexandrou

                                           Maria Ktistopoulou

Exercise
 
Try , keep exercising.
Look even the sea keeps stirring
sky and seaweeds
striving to find its proper colour.


Aris Alexandrou
 
 

z    z    z    z

Γύμνασμα

Δοκίμαζε, συνέχιζε τα γυμνάσματά σου.
Κοίτα που κ’ η θάλασσα ανακατεύει συνεχώς
ουρανό και φύκια
πασχίζοντας να βρει το σωστό της χρώμα.
 
 
Άρης Αλεξάνδρου