Giorgis Pavlopoulos, Silence

 

Photo by Rene  Groebli , the eye of love

 

Silence

Silence is an unknown woman

that comes at night.

She walks  up the stairs

with no sound of footsteps

she enters the room

and sits on my bed.

She puts  her ring on me

and kisses me on the lips.

I  undress her.

She then gives me the  needles

and the three colours

red  black and yellow.

I  start  embroidering

on her skin

everything  I  haven’ t told you

and  am never going to tell you anymore. 

Giorgis Pavlopoulos

z    z    z    z

Η σιωπή

             Στην Αυγή-Άννα Μάγγελ

Η Σιωπή είναι μια άγνωστη

που έρχεται τη νύχτα.

Ανεβαίνει τη σκάλα

χωρίς ν' ακούγονται πατήματα

μπαίνει στην κάμαρα

και κάθεται στο κρεβάτι μου.

Μου φοράει το δαχτυλίδι της

και με φιλεί στο στόμα.

Τη γδύνω.

Μου δίνει τότε τις βελόνες

και τα τρία χρώματα

το κόκκινο το μαύρο και το κίτρινο.

Κι αρχίζω να κεντάω

πάνω στο δέρμα της

όλα όσα δε σου είπα

και ποτέ πια δε θα σου πω.

Γιώργης Παυλόπουλος

Dionysis Kapsalis

                                                             Frederic Lord Leighton , Flaming June, 1895

 

Let me tell you the myth of my earthquake.

Unspeakable gold your words, unspeakable bracelets your kisses.

Your ankle, and turned  into ashes the whole world, the seashore.

 

Dionysis Kapsalis

 

 

—     —    —

 

Στάσου να σου πω το μύθο του σεισμού μου .

Τ' ανείπωτα χρυσάφια τα λόγια σου , τ' ανείπωτα βραχιόλια τα φιλιά σου .

Ο αστράγαλός σου , και στάχτη ο κόσμος όλος , ο γιαλός .

 

Διονύσης Καψάλης

Angeliki Lalou

                                                      photo, Elliott Erwitt, 1955

So foolish lovers'
promises
leaves rustling
false oracles
and hackneyed
lips bleed
in fake kisses
the tongue stumbles
upon those impertinent oaths
yet this story
"once upon a time"
carries on well in fairy tales
but in life
very rarely
"they lived happily ever after."

Angeliki Lalou

z  z  z  z


Ανόητες των εραστών
οι υποσχέσεις
φύλλα που θροΐζουν
χρησμούς αναληθείς
και χιλιοειπωμένους...
ματώνουν τα χείλη
στα ψεύτικα φιλιά
σκαλώνει η γλώσσα
στους αναιδείς όρκους
κι όμως αυτή η ιστορία
"μια φορά κι έναν καιρό"
καλά κρατεί στα παραμύθια
μα στη ζωή
πολύ σπανίως
"έζησαν αυτοί καλά
κι εμείς καλύτερα..."




Αγγελική Λάλου

Livaditis Tassos

                                                        (photo) Rene Groebli, the eye of Love

If I were offered the whole eternity
without you,
I 'd rather have a tiny moment
by your side.

Tassos Livaditis

 
z z z z


Αν μου χάριζαν όλη την αιωνιότητα
χωρίς εσένα ,
θα προτιμούσα μια μικρή στιγμή
πλάι σου.

Τάσος Λειβαδίτης
 

Charalambos Giannakopoulos

                            Giovanni Giacometti

 

It's dangerous to open your door

 to unknown kids

 

I  have this habit to open

when they ring my bell,

without looking through the eyehole

or even ask who it is.

 

And one day - I know -

I 'll regret it. I ' ll open

 

and it will be me standing at the doorstep:

twelve years old ,  barefoot

holding The Adventures of Tom Sawyer

 under my arm

and a small penknife in my pocket

and I 'll look at me  speechless.

 

Charalambos Giannakopoulos

 

z         z        z        z

 

Είναι επικίνδυνο ν' ανοίγεις την πόρτα σου
σε άγνωστους μικρούς

Έχω τη συνήθεια κι ανοίγω,
όταν μου χτυπούν το κουδούνι,
χωρίς να κοιτάξω απ' το ματάκι
ή να ρωτήσω ποιος είναι

και κάποια μέρα - το ξέρω -
θα το μετανιώσω: θ' ανοίξω

και θα στέκομαι εγώ στο κατώφλι,
δώδεκα χρονών, ξυπόλητος,
με τις Περιπέτειες του Τομ Σόγερ
κάτω από τη μασχάλη
κι ένα σουγιαδάκι στην τσέπη
και θα με κοιτάζω χωρίς να μιλάω.

Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος

Argyris Chionis

                                                                                             Pavlos Samios

 

Between my fingers

and your flesh,

no matter how  tightly  I hold you,

burrows time.

Argyris  Chionis

            

z   z   z

 

Ανάμεσα στα δάχτυλά μου
και στη σάρκα σου,
όσο σφιχτά κι αν σε κρατώ,
τρυπώνει ο χρόνος.

Αργύρης Χιόνης

  

Konstantinos Karagiannopoulos

 

                                                                                                       Vladimir Kush

 I  know it. It s the time. It’s the distance.

The unreachable of the sea,

that waves once in a while your parts. I know it.

Let me live for a  while the impossible.

 

Konstantinos Karagiannopoulos

 

  {    {   {    {  {    

 

 

Το ξέρω. Είναι ο καιρός. Η απόσταση.

Το απροσπέλαστο της θάλασσας,

που κυματίζει κάθε τόσο τα κομμάτια σου. Το ξέρω.

Άσε με για λίγο να ζήσω το αδύνατο.

Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

Manolis Anagnostakis, Dedication

 

Edward Hopper, Room in New York ,1932

 

Dedication

For the lovers who got married

For the house that got built

For the kids that   grew up

For the ships docked

For the battle won

For the prodigal son  returned

For all those  things finished without  hope anymore


Manolis Anagnostakis , 1962


z z z z

Αφιέρωση

Για τους ερωτευμένους που παντρεύτηκαν

Για το σπίτι που χτίστηκε

 Για τα παιδάκια που μεγάλωσαν

Για τα πλοία που άραξαν 

Για τη μάχη που κερδήθηκε

Για τον άσωτο που επέστρεψε

Για όλα όσα τέλειωσαν χωρίς ελπίδα πια.
 

Μανόλης Αναγνωστάκης , 1962

Giorgos Markopoulos, on Sunday afternoons

                      Elias Passisis, Athens, 1982

 On  Sunday afternoons , the doors of the blocks of flats

 remind me of some old mansions,mausoleums

left forgotten.

And if they  happen to have in their entrance an ivy

or any other climbing plant, then so much for the worse.

Here our girlfriends have slept, anonymous and strangers.

They could not stand to choose

even their  only chance left:

to remain sentimental.

You turn on the light. You turn off the light.

I want to love you more than anything.

You turn on the light. You turn off the light.

An old religious lady is feeding the cats in the skylight.

You  play unsuspicious. Long hair, long legs,

naked. 

The wind takes your dress.

Giorgos Markopoulos

z    z    z    z

Tις Κυριακές το απόγευμα, οι πόρτες των πολυκατοικιών


μου θυμίζουν κάτι παλιά αρχοντικά μαυσωλεία


που τα ξέχασαν.


Αν τύχει και έχουν στην είσοδο και κανέναν κισσό


ή κανένα άλλο αναρριχώμενο, τότε πια είναι που είναι.





Εδώ κοιμήθηκαν οι φίλες μας, ανώνυμες και ξένες.


Δεν άντεξαν να διαλέξουν


ούτε και την τελευταία ευκαιρία που τους απόμενε:


να παραμείνουν συναισθηματικές.




Ανάβεις το φως. Σβήνεις το φως.


Θέλω να σε αγαπήσω όσο τίποτε άλλο.


Ανάβεις το φως. Σβήνεις το φως.


Μια γριά θρήσκα ταΐζει τα γατιά της στο φωταγωγό.


Παίζεις ανυποψίαστη. Μαλλιά μακριά, πόδια μακριά, γυμνά.



Παίρνει ο αγέρας το φουστάνι σου.






Γιώργος Μαρκόπουλος / Τις Κυριακές το απόγευμα

Sotiris Selavis

 

                               Phobies et Fantasmes José María Pérez Nuñez, 2011.

 

 

 

Now I have not even your shadow

as a back to lean against

as a fake companion

 

now I can only write

as if the whole world

was my one and only receiver.

 

Sotiris Selavis

—   —  —   —

Τώρα που ούτε τη σκιά σου δεν έχω
σαν μια πλάτη ν' ακουμπήσω
σαν μια πλάνη συντροφιά

τώρα μονάχα γράφω
σαν να ήταν όλος ο κόσμος
ένας και μονον παραλήπτης

Σωτήρης Σελαβής

Lili Zografou

                                                     

Auguste Rodin 

“Don’t make me hear all the nonsense  about  erotic eternity. Every beauty is eternity. Whatever I see , whatever I hear , whatever I touch, soil, light, is a part of eternity. Eternity is not what lasts in time – cause then block of flats and sky scrapers would have primacy- but what unrepeatable seals a moment.  The erotic spasm is an eternity, even if it s  not reflected anywhere”

Lili Zografou

"Μην ακούω ανοησίες για ερωτική αιωνιότητα. Κάθε ομορφιά είναι αιωνιότητα. Ό,τι βλέπω, ό,τι ακούω, ό,τι αγγίζω, χώμα, αέρας, φως, είναι μέρος της αιωνιότητας. Αιωνιότητα δεν είναι ό,τι αντέχει στο χρόνο - γιατί τότε θα’χαν τα πρωτεία οι πολυκατοικίες και οι ουρανοξύστες - αλλά ό,τι σφραγίζει μια στιγμή ανεπανάληπτα. Ο ερωτικός σπασμός είναι μια αιωνιότητα, κι ας μην αποτυπώνεται πουθενά αυτός."

~Λιλή Ζωγράφου

Chryssanthie Polyzou

                                                                            G. Rorris, "woman and shadow"

I shut my eyes to leave outside
the darkness of your absence.
Inside me , light everywhere
your figure glows...

Chryssanthie Polyzou

{    {   {    {  {    

Σφαλίζω τα μάτια ν' αφήσω έξω
το σκοτάδι της απουσίας σου.
Μέσα μου, φως παντού.
Θάλλει η μορφή σου...

Χρυσάνθη  Πολύζου

Iro Nikopoulou

                                          Frederick Leighton, "the fisherman ad the siren"

                                                           

 

If you  ever find yourself

in the big spaces  of silence

when the eyes get filled with waves

 

Wait.

 

After the western wind

in the next round

a little curly mermaid will come

hoping you have gills too.

 

Iro Nikopoulou

{    {    {    {   {  

Αν ποτέ βρεθείς

στης σιωπής τα μεγάλα διαστήματα,

τότε που τα μάτια γεμίζουν με κύματα.

Περίμενε.

Μετά τον δυτικό άνεμο

θα έλθει στον επόμενο γύρο,

μια μικρή σγουρή γοργόνα

ελπίζοντας

πως έχεις βράγχια κι εσύ.

 

 

Ηρώ Νικοπούλου (από τη συλλογή "Ανέμου" )