tag:blogger.com,1999:blog-2031589088527386923.post4141703455440013399..comments2023-05-01T12:24:22.080+03:00Comments on Hellenic Psyche and Poetic Eros: Thanassis KostavarasEros and Psychehttp://www.blogger.com/profile/00861403352977151833noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-2031589088527386923.post-5381717903177832552017-04-25T15:33:11.421+03:002017-04-25T15:33:11.421+03:00Καλή μου Ροζαμούνδη, υπέροχο το ποιητικό σου αντίδ...Καλή μου Ροζαμούνδη, υπέροχο το ποιητικό σου αντίδωρο. Για μένα αυτός ο ποιητής είναι από τους πλέον τρυφερούς και απίστευτα ερωτικούς. Και το να ξέρεις πως όλες του οι λέξεις είχαν προορισμό την λατρεμένη του σύζυγο... Υπέροχο στ'αλήθεια!Eros and Psychehttps://www.blogger.com/profile/00861403352977151833noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2031589088527386923.post-76612777778370648432017-04-25T11:55:06.224+03:002017-04-25T11:55:06.224+03:00Και μόνο που ανασκουμπώνομαι να ξεσκονίσω τα κιτάπ...Και μόνο που ανασκουμπώνομαι να ξεσκονίσω τα κιτάπια μου κάθε φορά, ψάχνοντας ποιήματα, εν προκειμένω του Θανάση Κωσταβάρα, αξίζει η βόλτα από το βλογ σας.<br />Η συλλογή του "Χαιρετισμοί" (μαζί με άλλες) είναι από τις πιο γλυκιές και τρυφερές ερωτικές εξομολογήσεις στη γυναίκα του, που πέθανε λίγο πριν πεθάνει και ο ίδιος. Δώδεκα ποιήματα, ένα κι ένα, τι να πρωτοδιαλέξω.<br /><br /><br />ΟΜΩΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΠΑΝΤΑ Ο ΕΡΩΤΑΣ<br /><br />Έτσι όπως περνάει ένας αέρας μέσα από τα μαλλιά σου<br />κι εσύ σηκώνεις το χέρι.<br />Και ξέρεις πως κάποιος σου μίλησε.<br />Σού είπε για τα όνειρα που ταξιδεύουν τον άνθρωπο.<br />Για τα πουλιά που συνεχίζουν το τραγούδι, στον ύπνο<br />τους.<br /><br /><br />Όμως ποιος έχει περάσει<br />τα σκιερά μονοπάτια του αισθήματος;<br />Ποιος έχει ζήσει τα σκοτεινά του χαράματα;<br />Δεν ξέρεις βέβαια από πού έρχεται αυτό το γκρίζο<br />σύννεφο<br />που αγγίζει το πρόσωπό σου.<br />Που αλλάζει φθόγγους και χρώματα.<br />Που φεύγοντας αφήνει ένα περιβολάκι<br />με κάποια τρελά χελιδόνια στον ίσκιο του.<br /><br />Δεν ξέρεις.<br />Σκέφτομαι τώρα πόσες φορές πέρασες πλάι μου<br />δίχως να με προσέξεις.<br />Πόσες νύχτες ξαγρύπνησα κάτω απ’ τα κλειστά όνειρα<br />σου<br />χωρίς να το νιώσεις.<br /><br />Κι ούτε ποτέ θα πιστέψεις<br />πόσο πολύ σ’ αγάπησα.<br />Πόσο παθιασμένα σου δόθηκα.<br />Πόσο βαθιά ωρίμασα<br />δυστυχώντας, για σένα.Rosa Mundhttps://www.blogger.com/profile/15504887438215639517noreply@blogger.com